Como instalar Linux – consellos e conceptos

Cada dia son mais os que se pasan a Linux pero ainda asi quedan moitos que teñen un medo incrible a instala-lo. Todavia existe esa creenza en algunhas partes de que linux es solo para gurus informaticos. Alguns teñen medo de instalar linux porque nos seus pcs teñen cousas importantes e sempre esta o miedo a perde-lo todo. Asi que vou tratar de explicar un pouco como é o proceso de instalacion de casi todas as distros en xeral e alguns consellos e conceptos que necesitan saber para reducir a casi cero o risco de danar algo durante a instalacion.

Distribucions (ou distros)

Primeiro necesitades saber que non existe “un solo linux”, existen as distribucions de linux. As distribuciones son diferentes versions con diferentes caracteristicas, algunhas mais doadas de manexar que outras, algunhas teñen caracteristicas especiais como estar deseñadas para traballar en servidores ou servir a un ghrupo especial de persoas como por exemplo distros deseñadas especificamente pra programadores.

As que mais lle interesan a todos son as distros pensadas para o fogar e usuario medio, entre elas recomendo: Ubuntu, Fedora, Linux Mint, OpenSuse e Mandriva por se-las mais doadas de usar e sobre as que mais info se atopa na rede.

Linux xunto con Windows

É unha pregunta basica que me fixeron moitas veces. Pode-se instalar linux xunto con windows? A resposta e SI. Un termo a lembrar é GRUB, que é o que se encarga de manexar todo o tema do arranque do pc. Os que instalen linux xunto con windows teran ao arrincar o PC un menu que lles dira con cal arrancar. Moitos instalan linux xunto con windows porque teñen medo de que non lles guste linux ou algo asi. Eu lles diria que se animen e instalen directamente linux e borren windows. Non se van a arrepentir. Todo depende das necesidades. eu por traballo NECESITO WINDOWS. pero o usuario medio o que é normal e que NON NECESITE DE WINDOWS usando linux LINUX ten de todo e para todo. ten clones de programas de windows uhm ejem ser é ao rives pero venden-nolo asi- eche o que ahi- don dolar manda

As particions

As particions do disco rixido é o tema que mais lles costa aprender a todos os principiantes e o que mais medo lles da. Realmente é algodoado  de aprender i entender. En windows seguramente teñen 1, 2 ou mas particions. Ej: poden ter unha particion chamada C onde esta windows e outra D onde teñen musica, peliculas e documentos importantes. Bueno en Linux as particions non se chaman con letras, mais ben seria algo asi: a particion /dev/sda1 é o equivalente a C e a particion /dev/sda2 é o equivalente a D.

Que particions se necesitan para linux? Basicamente se necesitan solo 2 pero o recomendabel é facer 3. As 2 necesarias son unha particion pa colocar o sistema linux en si, esta particion conocese como raiz e simboliza-se ca barra (/) e outra particion chamada SWAP, esta ultima é unha particion que actua como memoria virtual e non fai nada mais que eso.

Aparte de esas 2 sempre recomendase facer unha particion para teu cartafol persoal, esta particion se llama HOME e simbolizase asi  /home . Vede que ten una barra diante é porque a HOME é parte da raiz (/). É bo crear esta particion porque asi cando troquen de distro ou de version do seu linux sempre teran as suas configuracions gardadas, as preferencias de escritorio e as preferencias das suas aplicacions como poden ser os marcadores de firefox ou as contas de email en thunderbird.

Todas as particions se poden crear desde o mismo linux mentras instala pero eu  recomiendo que as fagan desde un entorno que conozan mellor, ou sexa dende windows e usando algun programa coñecido como EASEUS Partition Manager. Si non sabes facer particions pidello a teu hirman, tio, amigo ou calquer que teña un minimo de conocimientos de computacion e faravolas.

Os tamaños das particions

Unha cuestion mais é o tamaño das particions. É simple, a raiz a fan cun minimo de 4gb e ao menos 2gb para a HOME, e a particion SWAP de 1GB ou de 1,5GB.

Si tendes a posibilidade de asignar mais tamaño ás particions é bo saber os limites tamen, va, en realidade non hai limiten en canto a tamaño maximo pero si unhas recomendacions:

• La raiz de maximo 10 gigas, casi ninghen chegha a ese limite.
• A SWAP de maximo 4GB, ninghen usa mais de 4GB.
• A HOME si podedes facela tan grande como queirades.

O usuario root e todo o resto

Coñecer os tipos de usuarios en linux ḉe basico para poder logo facer as distintas tarefas no sistema. Existen 2 tipos de usuarios en linux:

O root: É o super usuario, o administrador,o Dios do teu sistema.O usuario root pode trocar configuracions a gusto, borrar o que queira e administrar o hardware como queira. É root é o unico que pode instalar programas i esto é algo a ter en conta.

O resto: Os usuarios comuns no teran os permisos que ten o usuario root. Non poderan instalar programas nin borrar arquivos importantes. Por defecto este sera o usuario que usaras i é unha das principais razons polas que Linux é tan seguro, porque co usuario comun non podes romper cosas

O proceso de instalacion

Cada distribucion ten un proceso de instalacion que basicamente consta de elixir idioma, elegir zona horaria, establecer as particions, elixir o password de root(Non se esquezan esa password!) e por os datos dun usuario normal, o mais recomendable seria que este usuario non teña o mesmo password que o usuario root.

Os programas

Instalar programas en Linux É tan ou mais doado que instalar en windows. A unica diferenza é que non soio veñen con extensions .exe, en linux as extensiones mais coñecidas son as .deb e os .rpm. A cousa é asi, en algunhas distros se usan os .deb i en outras os .rpm, exemplo: en Ubuntu e Linux Mint se usan os .deb i en Fedora os .rpm

Donde conseguilos? Esa é a mellor parte, non tes que buscar en ningun lado, é mais nin tes que lembrarte nada sobre as extensiones nin nada porque en linux tes todos os programas que queiras en repositorios gratuitos e de acceso publico.

Os repositorios

Os repositorios en linux son lugares na web onde se atopan almaceados todos ou a gran maioria de programas para linux. Cada distro ten sua propia lista de repositorios e o que esto nos facilita é a instalacion de programas con solo escribir un simple comando. Por exemplo: quieres instalar firefox? Pues abre unha consola e escribe “sudo apt-get install firefox” e él soio se baixara e instalarase. Queres thunderbird? “sudo apt-get install thunderbird” e listo.

Esa cadea pode variar dependendo da distro que uses. Por exemplo si usas Arch Linux en vez de “sudo apt-get install” seria “sudo pacman -S” pero de todas formas é unha gran facilidade pra instalar programas porque non teras que buscar onde baixalos nin facerte problemas por como instalalo.

A consola

Si ben casi todo en linux se pode facer hoxe en dia con programas graficos os blogs, foros e sitios de linux siguen explicando as cosas usando a consola. Por que? Porque é mas rapido e doado. O medo á consola es estupido, es solo un programita onde escribir algo e apretar enter. En Ubuntu a podedes atopar en Aplicaciones->Accesorios->Terminal ou pulsando control + Alt + T i é mellor que se vos valla o medo porque todos os tutos se explican casi sempre usando comandos en consola.

No hai mucho mas que saber, con 10 minutos de lectura agora xa sabes mais de linux

Aunque aclaro que este post esta escrito para os principiantes. ainda que aos demais sempre lles ven ben lembrar vellos tempos....