sábado, 29 de septiembre de 2012

Google Trends e Insight fusionan-se

Os populares servicios como Google Trends e Google Insights agora foron fusionados nun soio, creando así o novo Google Trends. Ambos servizos servían para saber as estadísticas das búscas actuais, do pasado e a futuro, pero Google veu que separalos non tiña xa razón de ser así que intelixentemente os fusionou nun soio servizo.
google fusiona trends insight for search una herramienta 400x224 Google Trends e Insight se fusionan
Google Trends ahora esta renovado con mellores gráficas para ver as tendencias actuais de Internet e saber cales son as verbas mais buscadas, desta forma podese optimizar un sitio para que teña mais visitas proviñente dos buscadores, sinon tes un sitio web pois esto servirá-te como unha mera curiosidade. Tamén hai que suliñar que Google Trends se pode embeder nun sitio web mediante un código, interesante para ver o crecimiento dun sitio web con tan solo boter-lle un vistazo á gráfica incrustada.
Vía Google Trends

Bandeed, o crowdfunding levado ás sás de concertos

Bandeed, el crowdfunding llevado a las salas de conciertos
O crowdfunding foi unha alternativa da que últimamente temos oído falar en moitos sectores á hora de conseguir financiación distintos tipos de proxectos, asumindo de forma colectiva o coste dos mismos. Pero hai sectores, coma o da música, onde xa se necesitaba esta participación social para garantir o éxito dun grupo, un concerto ou un disco. Por eso gustame unha idea como Bandeed, o crowdfunding levado ás sás de concertos.
A idea é que si unha sá quere levar un grupo de música ten que completar un determinado aforo para poder cubrir os costes. Neste senso o que nos proporciona Bandeed é a posibilidade de ir sacando as entradas cun desconto do 50% e financiar o concerto hasta chegar a este aforo mínimo da sala. Como en outros proxectos de crowdfunding sólo se cobran as entradas si sale adiante o concerto.
El proyecto nace en Barcelona da man de Anxo Armada, que ve na dificultad de conseguir pechar concertos se plantexa o crowdfunding como unha solución, sobre todo para facilitar a chegada de novos grupos ás sás. Desta maneira tanto as salas poden propor os concertos que desexan os fans e teñen a garantía de que si traen a un grupo non van a perder cartos, unha oportunidade para ter unha mellor previsión de ingresos.
Bandeed tamén propon que os concertos se apoien con outro tipo de donacions e no seu caso, para o lanzamento da plataforma plantexan distintas alternativas de compra de productos da plataforma como camisetas, chapas ou bolsas para conseguir a financiación necesaria para levar a cabo seu proxecto. O lanzamento se realizará como non podría ser de outra maneira cun concerto o próximo día 5 de outubro.

Más información | Bandeed
En Genbeta | Cinco plataformas de crowdfunding con las que buscar financiación para tu proyecto

viernes, 28 de septiembre de 2012

Windows 8: Cómo es una aplicación METRO

Post en castelán en defensa do ensino público


Windows 8 introduce un nuevo tipo de aplicaciones, las aplicaciones estilo Metro o Modern UI según las últimas denominaciones de Microsoft. No son aplicaciones a las que estemos acostumbrados, al menos no en un ordenador. Por eso, en esta entrega de nuestro especial vamos a profundizar en cómo es y cómo funciona una aplicación Metro.


La interfaz de una aplicación Metro: las barras de herramientas y navegación

Internet Explorer Internet Explorer Metro implementa las barras de navegación inferior y superior.
El concepto principal detrás de Metro es que lo más importante es el contenido. Por eso, en Windows 8 las aplicaciones tendrán más bien pocos controles en la interfaz, que se centrará en mostrarnos texto, vídeo, imágenes o lo que sea.
Sin embargo, seguimos necesitando los controles, no podemos andar haciendo todo con gestos. Por eso, las aplicaciones Metro tienen ciertos elementos comunes de interfaz que nos ayudan a hacer ciertas tareas: el principal es la App Bar o la barra de herramientas.
Esta barra contiene todos los comandos que podemos usar en cada una de las pantallas de la aplicación, y lo más relevante de ella (y la principal diferencia con la de Windows Phone) es que es contextual, se adapta a lo que estamos haciendo.
La App Bar está oculta cuando estamos usando la aplicación y no aparecerá hasta que no deslicemos con el dedo desde la parte inferior de la pantalla. ¿La razón? Normalmente no necesitamos los comandos que están ahí, y molesta menos si está oculta y sólo la sacamos cuando sea necesario.
Sin embargo, hay algunas situaciones en las que sí necesitamos esa barra. Por ejemplo, cuando estamos seleccionando varios elementos lo más seguro es que queramos hacer algo con ellos: borrarlos, añadirlos a una carpeta… Por eso, cuando seleccionéis varios elementos aparece automáticamente la barra inferior, que tendrá los botones que necesitáis.
Aplicación de Noticias La aplicación de noticias usa la barra superior para navegar entre secciones.
Las aplicaciones también pueden incorporar una barra superior de navegación, que aparece al deslizar dede la parte superior de la pantalla. Esta barra nos permite ir a las diferentes secciones de la aplicación o volver atrás si la aplicación tiene un sistema de navegación lineal.
No todas las aplicaciones la implementan igual: por ejemplo, en Internet Explorer sirve para navegar entre pestañas, en su Tienda para ir a las distintas secciones… Microsoft no fuerza un diseño común, pero sí que invita a que el propósito de esa barra sea siempre moverse entre las distintas partes de una aplicación.

Más allá de la vista a pantalla completa

Snapped
Metro también trae un cambio de concepto a la hora de cómo aparecen las aplicaciones en pantalla. Cuando trabajemos normalmente con ellas estarán maximizadas, pero tenemos otras posibilidades a la hora de ejecutarlas. Por ejemplo, podemos pegar las aplicaciones a un lado de la pantalla, ocupando sólo un tercio del espacio.
Hay que tener en cuenta que no es sólo cambiar el tamaño sino también mostrar las cosas de forma diferente a como se muestran en pantalla completa, y es el desarrollador quien tiene que implementar la interfaz que mejor se adapte a este modo.
Por otra parte, también podemos ejecutar las aplicaciones Metro a través de los charms. Pongamos que estamos viendo una noticia y queremos compartirla. Usando el botón de compartir de la barra derecha podremos elegir una aplicación, que ejecutará un “diálogo” para compartir esa noticia a través de correo, Twitter, Facebook o lo que sea.
Compartir Cuando compartamos algo, la aplicación se ejecutará con una interfaz especial para compartir.
Es también la diferencia con las aplicaciones de escritorio. En Windows 7, para compartir de una aplicación a otra arrastramos y soltamos (o copiamos y pegamos); un método más bien burdo desde el punto de vista del desarrollador. En Windows 8 es el sistema quien permite que las aplicaciones se comuniquen entre sí, y de esta forma abre las puertas a interacciones más ricas.
Por otra parte, Microsoft ha marcado diferencias con otros sistemas móviles y de tablets. El hecho de tener varias aplicaciones en pantalla, a pesar de ser un concepto tan simple, es algo que no había hecho ni Android ni iOS, y que es realmente útil cuando tenemos un tablet con una pantalla suficiente. Es una de las ventajas de que Windows 8 sea un sistema que viene del escritorio y no del móvil.

El modelo de ejecución de las aplicaciones Metro

Modelo de ejecución de las aplicaciones Metro
Al abrir una aplicación Metro por primera vez, seguro que os ha llamado la atención el hecho de que no tiene botón de cerrar. Es algo más propio de una aplicación móvil que de una aplicación Windows normal. También os habréis fijado en que cuando la aplicación no está en pantalla no hace nada, se queda congelada.
Estas diferencias nos dan los tres estados posibles de una aplicación Metro: en ejecución, suspendida y parada (Not Running). Cuando lanzamos por primera vez la aplicación, pasa al estado de ejecución en el que podemos interactuar con ella. Si cambiamos a otra aplicación, el estado pasa a ser suspendido: Windows guarda el estado de la aplicación en memoria pero pausa todos los procesos que tenga en ejecución.
Splash Screen Siempre que veáis una “splash screen” significa que la aplicación no estaba ejecutándose. Esta ventana no aparece en ningún otro momento.
Este es uno de los aspectos más importantes: mientras que una aplicación normal seguiría ejecutándose minimizada, una aplicación Metro no. Esto tiene varias ventajas, principalmente un menor consumo de CPU; pero también inconvientes: no podemos dejar que un proceso se ejecute en segundo plano y la aplicación no nos puede “llamar” pidiendo el foco.
Mientras la aplicación esté suspendida y haya memoria, Windows seguirá guardando su estado. Cuando vuelvas a ella cambiando de aplicaciones o pulsando de nuevo en su icono se reactivará y recuperará su estado anterior. Si por el contrario no hay suficiente memoria RAM, Windows cerrará la aplicación por completo. Al volverla a ejecutar, no recuperará su estado automáticamente y se ejecutará desde el principio, salvo que el desarrollador la haya programado para guardar datos de recuperación al desactivarse.
Como veis, este es un modelo más propio de un móvil que de un ordenador, y también conlleva un cambio de mentalidad a la hora de usar estas aplicaciones. No hace falta matar aplicaciones Metro cuando tengas muchas aplicaciones en el ordenador porque ya lo hace el sistema automáticamente.
Tampoco hay que preocuparse por cerrar una aplicación cuando acabemos de usarla. Primero, porque desde nuestro punto de vista una aplicación suspendida no acapara recursos del sistema, no pasa nada por dejarla ahí. Y segundo, porque ni siquiera podemos hacerlo: no hay ningún tipo de opción para salir, ni siquiera pulsar el botón “Atrás” continuamente como en Windows Phone.

Las desventajas: más limitaciones que las aplicaciones tradicionales

Windows STore El Windows Store obliga a las aplicaciones Metro a cumplir ciertos requisitos a las aplicaciones: una sola infracción y rechazarán la aplicación.
Como decía antes, las aplicaciones Metro traen muchos conceptos interesantes del móvil. Por desgracia, también traen limitaciones que los desarrolladores tienen que acatar sí o sí, a veces porque la API de WinRT no da otra opción, y otras porque si no no aceptarán las aplicaciones en el Windows Phone Store.
Lo primero es cómo se distribuyen las aplicaciones. Tienen que estar contenidas totalmente en el paquete de aplicación, no pueden descargar componentes ejecutables adicionales para poder funcionar. Esto quiere decir que nada de usar frameworks como Java, y que aplicaciones con varios componentes binarios (por ejemplo, una distribución LaTeX) tienen que arreglárselas para juntar todo en un único paquete, sin descargar nada al espacio de usuario.
También tenemos restricciones más técnicas a la hora de acceder a APIs de bajo nivel del sistema. Por ejemplo, no se pueden usar los Sockets lo que rompe la compatibilidad con muchas librerías existentes, y que además impide crear aplicaciones más complejas que transmitan datos a través de la red.
Metro también refuerza el hecho de que las aplicaciones estén aisladas entre sí. Esto impide que se puedan crear lanzadores de aplicaciones, que no se puedan modificar las características de las aplicaciones Metro, que no se puedan comunicar entre ellas de forma que no sea compartir archivos… Cierra mucho las posibilidades con respecto a lo que tenemos en el escritorio.
Y todo esto unido a las restricciones que aplique Microsoft en el Windows Store: contenidos que puedan resultar ofensivos a algunos, aplicaciones de seguridad que puedan ser detectadas como malware… Si en el proceso de revisión se encuentra algo que incumple las reglas, se rechazará la aplicación y no llegará a los usuarios hasta que no se corrijan los fallos.
Estas limitaciones apoyan la idea de que las aplicaciones Metro no van a servir para hacer trabajo serio en el ordenador. Personalmente, no estoy del todo de acuerdo (con una aplicación Metro podrías crear un diseño UML de una aplicación compleja, por ejemplo), pero sí que es cierto que no van a ser aplicaciones con tantas posibilidades como las de escritorio.
Por otra parte, al ser aplicaciones más simples y con las funcionalidades más cerradas, serán mucho más fáciles de usar para los usuarios. El quid de la cuestión es buscar un balance entre una interfaz y comportamientos comunes y la libertad que se dé a los desarrolladores, y yo creo que Microsoft ha conseguido encontrar el punto justo con las aplicaciones Metro.

Estreno de Xataka Windows, a nova publicación de Weblogs SL sobre Microsoft e os seus productos

Xataka Windows
Estrenamos hoxe unha nova publicación en Weblogs SL. E creo que será do gusto de moitos dos que leedes Costaweb Novas, posto que en varias ocasions vimos comentarios acerca dunha publicación específica para Microsoft e os seus productos. Seu nome: Xataka Windows.
En Xataka Windows falan de todo o que rodea a marca: software, hadrware, a nube de Microsoft, consolas, etc. Como verédes abrense as portas cun bon puñado de contidos que van desde un especial dedicado a Windows 8 hasta posts sobre móbeis, tablets, ou aplicacions para Windows Phone, pero tamén reflexionan sobre tecnoloxías, sobre o futuro de Xbox e un largo etcétera.
Esperamos que os guste tanto como a nos e que os resulte de utilidade.
Más información | Xataka Windows

jueves, 27 de septiembre de 2012

5 millones de iPhone 5 vendidos o primeiro fin de seman


Apple ha impuesto novo récord de ventas co seu máis recente teléfono iPhone 5, o cal foi calificado por moitos unha decepción, anque os números indican todo o contrario.
I é que o iPhone 5 logrou vender 5 millons de unidades no primeiro fin de semana, cifra coa cual impoñen novo récord de ventas, tomando en conta que co iPhone 4S lograron vender 4 millons de unidades. Pero esto non é todo, xa que a patir do 28 de setembro estará disponible en 22 países máis, polo que as cifras aumentarán.
 5 millones de iPhone 5 vendidos el primer fin de semana
Na nota de presenta de Apple se informa que a gran mayoría de envíos do iPhone 5 se realizarán no mes de outubro, e que son máis de 100 millons de dispositivos que se  actualizaron a iOS 6.
Por último según o sitio Apple Insider afirma que de seguir este ritmo de venta, serán 200 millons de iPhones vendidos ao finalizar o ano.

Fuente: Applesfera

martes, 25 de septiembre de 2012

¿Qué está pasando con Facebook e o seu aparente fallo que amosa mensaxes privadas nas biografías?



Esta tarde empezaron a sair rumores acerca dun fallo de seguridade que provoca a suposta aparición de mensaxes privadas no noso perfil público (concretamente na nosa biografía ou Timeline), co consecuente problema de seguridade e privacidade que esto conleva. Alguns usuarios aseguran-no, outros din que as mensaxes non son privadas… ¿qué está pasando?
Desde TechCrunch podemos ver unha captura de pantalla do perfil dun usuario que, aparentemente, veu cómo mensaxes privados que había enviado fai uns anos empezaron a aparecer no seu perfil como si estivesen publicados por seus amigos. Outras persoas afirman que lles sucedeu o mismo ou algo moi similar, arredor de todo o mundo e sin ningún tipo de patrón definido.
Un portavoz de Facebook ha respondido rápidamente ao problema co siguiente comunicado oficial:
Un pequeño número de usuarios provocou preocupación despois de creer equivocadamente que habían aparecido mensaxjes personais na sua biografía. Nosos inxenieros o investigaron e determinaron que son mensaxes públicas antiguas do mismo muro, que sempre estiveron visibles a outros usuarios. En Facebook estamos satisfeitos de que non houbo ningunha violación de privacidade dos usuarios.
Ainda é pronto para saber qué orixinou esto, pero por agora e para ser precavidos o único que podo facer é recomendar a todos que revisen seu perfil de Facebook (en especial a biografía) en busca de mensaxes que non debían ser públicos. Estaremos atentos a si Facebook volve a emitir algún comunicado oficial que nos saque de dubidas.
Más información | Huffington Post Francia

viernes, 21 de septiembre de 2012

uTorrent pra Android


uTorrent pra Android

Si dispones de un smarphone o una tablet con Android, una aplicación practicamente indispensable es utorrent para Android. Con ella podrás continuar tus descargas p2p fácilmente desde el dispositivo movil y cualquier lugar.
Enlace | Mundo Geek

Ubuntu 12.10 levará unha versión do Grub2 para evitar o Secure Boot


Via Meneame | Ubuntu está preparando unha versión especial do Grub2 que permitirá aos ordenadores que instalen a sua   distribución evitar a restricción que Microsoft fai co Secure Boot (“arranque seguro”) a impedir que se instalen outros sistemas operativos nun ordenador que leve Windows preinstalado. Ubuntu 12.10 publica-se o vindeiro 18 de Octubre.

jueves, 20 de septiembre de 2012

Conheça a Deep Web – O lado obscuro e secreto da Internet


Conheça a Deep Web – O lado obscuro e secreto da Internet
O Mundo da Internet é infinito….. e a quantidade de informação que podemos adquirir é imaginável. Os motores de busca como por exemplo o Google e o Yahoo, ajudam os utilizadores a encontrar facilmente, e de uma forma rápida o que procuram.
Mas essa informação, presente em sites que visitamos diariamente, como o Seja Livre, Facebook, Google, You Tube e etc, representam apenas cerca de 20% da Internet. Mas onde estão os restantes 80%??? …a Deep Web é a resposta.
A Deep Web é praticamente um “guetto” de uma grande cidade, supondo que a Internet é essa grande cidade, só que com a grande diferença de ser 500 vezes maior do que essa cidade. Aqui encontramos de tudo, sem respeitar os índices e regras que “regem” a Internet por si só. Ao longo deste artigo vamos destacar a Internet que conhecemos…ao qual se designa por Surface ou Visible Web.
A Surface, se relacionarmos a Internet a um Iceberg, consideramos a parte da Internet que está à superfície e visível a todos.. Por outro lado, a Deep Web é a parte obscura e como tal com representação na parte inferior do iceberg. A surface  tem um tamanho calculado em cerca de 167 terabytes. De acordo com estudos da Universidade de Berkeley, o tamanho da Deep Web é estimada em cerca de 91 mil terabytes.
 
A Deep Web, é um mundo totalmente aparte, muitos dizem que é o lado obscuro da Internet (apesar de muitos analistas considerarem que a “dark Web” – Internet “obscura” reside também dentro da “deep web”. E dizem isso porque para acessarmos a Deep Web precisamos de serviços de Proxy Anônimo, como o Tor, e esse proxy servirá para mantem o anonimato do utilizador, deixando-o completamente invisível enquanto navega na Deep Web. Mas tenha cuidado, pois tendo em vista que a Deep Web não tem regras e todos seus usuários são anónimos, há todo o tipo de informação, e muitas destas chocantes como venda de droga, pedofilia, vídeos bizarros, informações confidenciais, livros raros, vídeos de lutas até à morte, sites de religião… e muitas outras coisas.
Existem fóruns, de extrema utilidade, que na Surface seriam completamente encerrados já que os assuntos debatidos iriam chocar utilizadores, como por exemplo foruns os hacker e crackers partilham o seu conhecimentos entre eles.
Algumas dos grupos Hackers activistas, como os Anónimos e o Wikileaks, nasceram na Deep Web e aos poucos expandiram para a Surface. Não é que a Deep Web seja um mundo desinteressante (é completamente o oposto) mas sim para divulgarem o seu trabalho a todas as pessoas e também ganharem algum protagonismo.
Julga-se que na Deep Web existam cerca de 8 camadas, em que em cada camada tenha um maior grau de dificuldade para a aceder. Só vos vou falar sobre a primeira camada em mais pormenor porque é a única para a qual ainda se consegue obter alguma informação na Surface.
A primeira camada chama-se Onion, podendo ser acessada através do proxy Tor que já comentamos. Sem o proxy é impossível acessar a primeira camada, ou seja á “entrada” da Deep Web. Os links da Deep Web são ligeiramente diferentes do que os convencionais e browser simplesmente não os conseguem identificar, como podem verificar com este link abaixo:
Este link pertence a Hidden Wiki, como se fosse a Wikipédia da Deep Web. Já na Surface a Wikipédia é completamente cheia de informação, mas só consegue ter aproximadamente um terço da Hidden Wiki. Tente acessar o mesmo link usando o Proxy Tor; você será direcionado para página abaixo:

Na camada Onion, podemos ter acesso:
  • A informação confidenciais (algumas delas são falsas, como é óbvio);
  • A livros raros e que não se encontram na Surface (a maior parte de informática);
  • O lado negro da Internet (como já tinha falado anteriormente);
A Onion é a camada mais básica e com menos informação da Deep Web, mas mesmo assim contem muito mais que a Surface. Nas restantes camadas estariam alojados servidores governamentais e científicos com informações confidenciais, como é o caso da NASA e dos Governos Americano, Brasileiro e etc.
Para acessar a estas camadas é necessário um certo conhecimento e habilidade em informática acima da média, porque as barreiras de segurança são muitas.
Segundo um artigo publicado recentemente no jornal Publico, Eduarda Mendes Rodrigues do departamento de Engenharia Informática da Faculdade de Engenharia da UP (FEUP) afirma que para muita gente “o Google já não é suficiente”. O aumento da procura de informação específica pode significar um maior investimento nesta área, embora ainda esteja longe um concorrente do Google. Eduarda Rodrigues refere ainda que “muitas universidades de renome e instituições de pesquisa científica partilham as suas informações em sites próprios na “deep web”. Existe também uma “comunidade de investigadores e entusiastas que precisam de fazer uma partilha segura de informação fora da ‘web’ normal”.

Sobre o Tor Proxy

O Tor é uma rede de computadores ligada a internet através de inúmeros proxies anônimos espalhados ao redor do globo. Basicamente a rede funciona assim:
  • O usuários se conecta à rede através de um cliente, que pode ser o aplicativo do Tor ou o Tor Browser.
  • Após conectado, o usuário tenta acessar o Google, por exemplo. Se fosse da forma convencional, ao digitar google.com aqui na España, os servidores do Google o redirecionaria para o google.com.es, porém com o Tor é diferente.
  • A requisição http que foi realizada pelo usuário entrará em um túnel de redirecionamento passando por no mínimo 30 proxies diferentes até chagar ao destino, não permitindo assim que este destino saiba a origem da requisição. Logo, ao acessar o google.com você poderá ser redirecionado ao google.com.it, por exemplo, pois os servidores do Google irão reconhecer apenas o último salto da requisição, o qual nunca é o mesmo.

Dez distribucions Linux lixeiras para uso en netbooks, equipos pouco potentes e obsoletos

Os criterios para incluir as distros, nesta ocasión,  foron principalmente os seguintes:
Que sexan distribucions especialmente dirixidas ao escritorio, non entrando aquí outras distribuciones lixeiras de seguridade, forenses, de recuperación e xestión de sistemas operativos que existen na actualidade
Que se trate de productos que teñan poucos requisitos á hora de ser empregadas en equipos obsoletos e pouco potentes (especialmente no que a RAM e tamaño en disco se refire) aunque algunha ten requisitos máis elevados de disco, sendo máis aconsellables para netbooks
Procurin incluir distribucions que sexan recentes no tempo, de modo que sexa mais doado atopar  soporte
ANTES DE COMEZAR: LER CON ATENCIÓN
Antes de instalar e usar os productos que aquí se mencionan, aseguraos que están soportados debidamente para vosas necesidades, especialmente si ides a usalos para conectar a Internet. Alguns de estos productos son estáticos (son imáxes ISO empaquetadas), e non sempre á hora de descargar teremos disponibles as últimas versions, co que é probable que conteñan software vulnerable. É por tanto recomendable escoller algun que esté soportado e que podamos actualizar periódicamente, especialmente trala primeira instalación, salvo que vaiádes a executar estas distros en equipos totalmente aislados de calquier tipo de rede, en cuxo caso o estado de actualización non é tan acuciante (anque sempre recomendable

1. Tiny Core Linux
tiny core linux
Web: http://tinycorelinux.com
Tamaño do fichero ISO: 11 MB
Última versión: Diciembre 2010
Comentario: Absolutamente impresionante. Un escritorio funcional en apenas 10 MB, con kernel 2.6, Busybox, Tiny X y FLTK. É do mellor que vin. Ten un xestor de aplicacions co que poderemos instalar comodamente un navegador (que non ven de serie) e calquer aplicación para usar o producto para a actividade diaria en Internet. Tremendamente rápida para cargar, consume muy pocos recursos

2. SliTaz
slitaz
Web: http://www.slitaz.org
Tamaño do ficheiro ISO: 30 MB
Última versión: Marzo 2010
Comentario: Funciona con kernel 2.6.30.6. Extremadamente rápida cargando i é funcional a partir de 16 MB de RAM, sendo recomendables 192 MB. Ven co navegador Midori listo para ser usado

3. Damn Small Linux
damn small linux
Web: http://www.damnsmalllinux.org
Tamaño do fichero ISO: 50 MB
Última versión: Novembre 2008
Comentario: Outra das distribucions lixeiras clásicas, neste caso, baseada en Knoppix. Concebida como una distribución para ser grabada en CDs de formato tarjeta, es plenamente funcional en un equipo 486DX con 16MB de RAM. Viene con Dillo, Firefox y Netrik como navegadores, así como con otras aplicaciones de productividad. Rápida en la carga y generosa con los recursos

4. Austrumi
austrumi
Web: http://cyti.latgola.lv/ruuni/
Tamaño del fichero ISO: 121 MB
Última versión: Enero 2011
Comentario: Dicen de Austrumi que es la distribución más rápida con soporte 3D NVIDIA y tarjetas Intel. Originalmente orientada la comunidad de Letonia, aunque soporta idioma inglés, usa fvwm como gestor de ventanas, tras haber pasado por Enlightenment y Metacity. Empieza a ser funcional en un equipo Pentium II con 128 MB de RAM

5. xPUD
xpud
Web: http://xpud.org
Tamaño del fichero ISO: 64 MB
Última versión: Enero 2010
Comentario: Básicamente, es un Firefox OS acompañado de un editor de texto, un reproductor de vídeo y música, un cliente BitTorrent y un editor de imágenes. Está pensada para netbooks, aunque es posible usarla en equipos más obsoletos. Un interfaz sencillo, muy amigable y que puede ser actualizado con el gestor de aplicaciones opt-get. Extremadamente rápida en la carga. Se conforma con 256 MB de RAM y 64 MB de espacio en disco

6. Puppy Linux
puppy linux
Web: http://www.puppylinux.com
Tamaño del fichero ISO: 126 MB
Última versión: Enero 2011
Comentario: Cuenta con JWM como gestor de ventanas, y puede ser usada para netbooks y equipos más obsoletos. Viene con bastantes aplicaciones instaladas, entre las que destaca SeaMonkey como navegador. Empieza a ser funcional en un Pentium 166MMX con 128 MB de RAM

7. Slax
slax
Web: http://www.slax.org
Tamaño del fichero ISO: 200 MB
Última versión: Junio 2009
Comentario: Una de las clásicas. Esta basada en Slackware, y ofrece un rendimiento excepcional. Emplea Linux 2.6.24 y gestor de ventanas X.org + KDE 4.1. Dispone de varios sabores distintos y una amplia lista de módulos para personalizar la distribución. A partir de 144 MB y arquitectura i486 o superior, Slax funciona sin problemas

8. Elive
elive
Web: http://www.elivecd.org
Tamaño del fichero ISO: 690 MB
Última versión: Marzo 2010
Comentario: Es una de mis distribuciones favoritas, ya que combina la solidez de Debian con un escritorio Enlightenment 17 realmente agradable de utilizar. Opera a partir de 128 MB de RAM y con un mínimo de 100 MHz de CPU. Habida cuenta que requiere en torno a 3 GB en disco, quizás es más recomendable para netbooks que para equipos obsoletos. Viene con una buen número de aplicaciones, y está lista para ser usada en Internet

9. Xubuntu
xubuntu

Web: http://www.xubuntu.org
Tamaño del fichero ISO: 632 MB
Última versión: Octubre 2010
Comentario: Basada en Ubuntu, con las ventajas que ello conlleva a la hora de soportarla. Utiliza Xfce como escritorio, en tremendamente sencilla de utilizar y se conforma con 333 MHz de procesador, 128 MB de RAM y 2 GB de disco. Firefox, Pidgin ... está lista para ser usada en red

10. NimbleX
nimblex
Web: http://www.nimblex.net
Tamaño del fichero ISO: 99 MB
Última versión: Julio 2008
Comentario: NimbleX tiene dos versiones ligeras: una edición SUB100MB, que ocupa apenas 99 MB, y una versión reducida de esta, que ocupa 69 MB y que no soporta multimedia ni GTK, pero conserva el escritorio KDE.Kernel 2.6.33 con squashfs y aufs2. Repleta de aplicaciones: Gimp, VirtualBox, Firefox, Transmission, GParted en un agradable escritorio KDE 4

Espero que a recopilación vos sexa de utilidad. Existen moitas máis distribucions deste tipo, e máis que irán apareciendo habida cuenta de la proliferación de equipos poco potentes, como los netbooks. Si queréis dejar un comentario hablando de alguna otra distribución ligera que utilicéis o conozcáis, o para corregir alguna errata en el texto, no dudéis en hacerlo :)
Un saludo,

martes, 18 de septiembre de 2012

5 tipos de programas que axiña desaparecerán dos nosos PC's



Un grabador de CD muy conocido... al final de su vida útilAplicacions como CCleaner, Nero ou WinRAR se están volvendo obsoletas e pronto deixarán de ter utilidad. Algunhas sobrevivirán en nichos moi concretos e outras serán reemplazadas por software máis moderno. E uns cantos, sinxelamente, desaparecerán pra sempre.
Ocurre que os sistemas operativos se puxeron ao día, engadindo funcionalidades que antes non tiñan e corrixindo problemas clásicos. E outras funcions se mudaron á web, como ha pasado coa mensaxería ou o intercambio de arquivos.
Vexamos cáles son os programas destinados ao olvido e enviémoslles desde xa noso máis sentido pésame...

1. Grabadores de CD/DVD

Grabador de CD (imagen dramática)¿Cándo foi a última vez que grabaste un disco óptico? No meu caso, fai 3 meses. Ainda lembro o momento: tiña que recuperar o PC dun amigo e grabin a imaxen ISO dun antivirus Live.  Nun ano, grabin sete DVD.
Los lectores de CD/DVD y Blu-Ray se avistan cada vez menos nos PC novos. Alguns fabricantes, como Sony, han optado por deixar de fabricar unidades ópticas. É unha tecnoloxxía todavía moi utilizada, pero xa non medra.
Co aumento da velocidade de conexión e a aparición de servizos de almaceamiento online e distribución digital, o grabado de discos ópticos ten menos sentido. Outro golpe chegóu dende as memorias USB, económicas e versátiles.
Programas como Nero e CDBurnerXP están abocados á extinción, e o saben. Os sistemas operativos teñen agora funciones de grabación integrada, e as unidades virtuais están suplindo a necesidade de cargar discos ópticos no PC.

2. Antivirus tradicionais

Antivirus desactivadoSi hai unha categoría que evolucionou de forma constante, esta foi a dos antivirus: se adaptaron rápidamente a los cambios no panorama da seguridade informática, engadindo novas funcions á vez que melloraban as antigas. E apareceron enton palabras como "Nube" ou "Sandbox".
Nembargantes, no seu intento desesperado por evolucionar e á vez seguir sendo os mismos, os antivirus están atravesando unha fase complicada: queren abarcar moito e ao final apretan pouco. AAs suites de seguridade con decenas de funcions distintas abundan; e o usuario se queda perplexo ante esta Nerificación.
O experto Michael Kassner afirma que a maioría de técnicas de detección convencionais pueden superarse doadamente, e que os antivirus sempre van un paso por detrás das ameazas que aparecen. A maioría de elas, de feito, son sociais, e aproveitan o punto máis débil: a inxenuidade do usuario. Un exemplo é o ransomware.
Virus de la Policía
Los antivirus tardaron moito en detectar o temible Virus de la Policía...
Os sistemas operativos e os navegadores ofrecen unha capa de protección extra, e hai utilidades que abren arquivos nunha área separada da memoria (Sandbox). Pero,  contra as amenazas actuais a mellor defensa é o sentido común do usuario.

3. Optimizadores de sistema e limpiadores

Limpiador de archivosHasta a chegada de Windows XP, o sistema operativo de Microsoft tíña fama de inestabel e xerador de lixo. A sua arquitectura era un horrible compromiso entre os sistemas anteriores e o futuro. O exemplo máis claro foi o nefasto Windows Me, que ainda lembramos con pavor.
Versión tras versión, Windows foi desfacéndose de esa mala fama que se había grañado a golpe de pantallazos azuis, carpetas repletas de archivos DLL e problemas de Rexistro. O resultado é que Windows 7 se parece tanto a Windows 95 como un tanque a un carro de madeira.
¿Siguen tendo utilidade os programas de optimización e limpeza do PC? Máis ben pouca.
Ferramentas como CCleaner e outras similares son máis útiles para manter a privacidade e quitar programas do inicio que para mellorar o rendemento. Outra categoría destinada ao olvido son os optimizadores de memoria. Xa comprobamos que o consumo de memoria xa non é un problema para a maioría de usuarios.

4. Compresores y cortadores de archivos

Disquete de tres pulgadasCando o formato ZIP apareceu en 1989, os discos duros máis grandes rara vez superaban los 10/20 megabytes nos PC personais. O uso de técnicas de compresión era esencial para non rebasar a escasa capacidade de almaceamento.
Cando esos archivos debían levarse dun PC a otro, o soporte disponible na gran maioría de casos era o disquete de 3½ pulgadas. Seus 1,44 megabytes de capacidad eran unha limitación importante,  e por eso os arquivos se cortaban en segmentos que pudesen caber en múltiples volúmes para unilos máis tarde.
Os avances tecnolóxicos, como o aumento de espazo de almaceamento e o aumento de velocidade de conexión, levaron a compresión e división de arquivos ó borde da obsolescencia. Hoxe en día preferimos subir fotos a Dropbox , pasar un enlace en lugar de comprimir todo nun RAR i enviar o arquivo por correo.
Con todo, hay dous escearios nos que os compresores siguen sendo moi valiosos no eido doméstico: o empaquetado de arquivos, que permite transferir arquivos e directorios doadamente, e a distribución con cifrado, que ofusca contidos que de outro modo serían visibles para todo aquel que interceptara as comunicacions.

5. Programas de intercambio de archivos P2P

Los programas P2P, como eMule ou Ares, se crearon para facilitar o intercambio de arquivos entre ordeadores conectados a Internet. O uso de protocolos como BitTorrent facilita a transmisión de arquivos enormes sin copar por completo as conexions dos usuarios.
decadencia do P2P se puede achacar a una combinación de factores irresistible: por un lado, a constante presión legal dunha industria cultural conxelada no pasado; polo outro, a aparición de modelos de intercambio distintos, máis simples, amigables e, sobre todo, gratuitos.
Falamos, cómo non, de Megaupload e as páxinas de hospedaxe de archivos, pero también de SpotifyNetflixYouzee e demáis servicios vía streaming, legales e económicos. Mentras as páxinas de hospedaxe han sufrido un notable golpe tralo peche de Megaupload, o streaming prospera.
Os clientes P2P que quedan, mientras tanto, malviven como reductos testimoniales de outra época. Con eles ainda é posible atopar antigos arquivos e xoïas imposibles de atopar noutros sitios, pero é un estado de cousas destinado a trocar en canto unha das novas plataformas asuma o liderazgo global (e non, non será Megabox).

¿Qué programas sobreviven el paso del tiempo?

Los programas que hemos mencionado arriba ofrecen solucions para problemas puntuais dun sistema operativo ou para limitacions tecnolóxicas concretas; cando estos problemas se solucionan e as limitacions se superan, as utilidades relacionadas deixan de ter un propósito e morren. É lóxico.
Para sobrevivir, un programa debe intentar satisfacer unha necesidad básica. Necesidades fundamentais son comunicar, buscar información, crear ou compartir. Aplicacions como Office, Photoshop ou Google Maps cambiarán moitísimo, pero en esencia seguirán facendo o mismo durante anos.

¿Qué otros programas crees que se están quedando obsoletos?

Google adquire Snapseed


Google non para de comprar empresas, nesta ocasión saleu a merca dunha aplicación de edición de fotografía chamada Snapseed para iOS, pero que agora formará parte do xigante de internet, dita aplicación é desarrollada por Nik Software.
Hasta o momento non se soupo canto é o monto que Google pagou, así como a intención que ten con dita aplicación anque todos os medios en internet apuntan que será para competir a Facebook e Instagram.
Snapseed 400x249 Google adquiere Snapseed
Snapseed tamén poderá ser incorporada á rede Google+ e posiblemente formaría parte da cámara no sistema operativo Android, o que sería un moi bo plus. Un punto a tomar en conta é que no 2011 Snapsheed foi a app do ano por Apple, así que non me sorprendería vela próximamente disponible en Google Play. ¿ Crees que Google poda competirlle fortemente a Instagram con dita aplicación?
Por último pueden descargar Snapseed a través de la app store, (ten un costo ) i está disponible para iPhone y iPad.
Fuente: Gizmodo

lunes, 17 de septiembre de 2012

Office 2013 RT pra novembro, i empiezan a aparecer rumores do programa de actualización a Office 2013


ENTRADA EN CASTELAN EN PROTESTA POLOS RECORTES DO MALGOBERNO DE RAXOI
Word 2013 Preview
Ya sabíamos que Office 2013 será incluido por defecto en aquellas máquinas con Windows RT, e incluso comentamos que, si se vendían antes del lanzamiento oficial de Office 2013 RT, se instalaría la versión beta y se actualizaría posteriormente. Lo que nos faltaba realmente era la fecha: al parecer la actualización aparecería en Windows Update entre noviembre y enero, dependiendo sobre todo del idioma.
Esta versión, recordemos, no será tan completa como la versión que funcione en procesadores x86. La versión RT será esencialmente igual a la que podremos instalar en nuestros ordenador, y de hecho ha sido compilada usando el mismo código, pero con algunos ajustes para ajustarse al funcionamiento de un procesador ARM y para reducir el consumo energético.
Ya adelantamos que algunas de las características de Office, sobre todo usadas por las empresas, no estarán disponibles en la versión RT de la suite. Las macros, por ejemplo, o los Data Models, y también se aplican algunas limitaciones de Windows RT relativas a los programas de correo.
Como digo, Office 2013 Hogar y Estudiantes RT debería aparecer por Windows Update entre noviembre y enero, dependiendo del idioma (cuando dispongamos de información más concreta actualizaremos el post). Pero de Office 2013 también tenemos información nueva: al parecer habrá programa de actualización de Office 2010 a la nueva versión.
Lo que se dice (la información viene de Mary Jo Foley, que cuenta con importantes fuentes dentro o muy cerca de Microsoft) es que se ofrecerán dos opciones a los que deseen actualizarse a la versión de Office: o una suscripción por un año (dos en el caso de Office para universitarios) a Office 365, la modalidad “software as a service” de Office que permite instalar Office 2013 en hasta cinco ordenadores y utilizarlo durante ese periodo, o una licencia para instalar Office 2013 (en la versión equivalente: Hogar y Estudiantes, Profesional…) en una única máquina.
No se ha filtrado un precio: ¿significa esto que la actualización será gratuita? Al parecer, además, sería necesario adquirir Office a partir del 19 de octubre y antes del 30 de abril de 2013.
Respecto a las fechas de Office 2013 (sin RT) no hay nada confirmado todavía, pero de lo que se habla es denoviembre para la RTM y de febrero de 2013 para que veamos cajas físicas en las estanterías de los centros especializados, y cajas virtuales en la tienda de software de Microsoft. Habrá que ver también el precio: quizá también vendan las licencias a precios apetecibles para el público general.
Vía | ZDNet (1) (2)

SubDownloader, Centos de subtitulos nunha soa aplicación



Si eres un usuario de Mac e che gusta ver películas no teu ordenador, esta aplicación vai a ser unha delicia para ti porque te aforrara moitísimo tempo de búsqueda. Se trata de SubDownloader, esta aplicación pon a nosa disposición mas de 250.000 subtitulos de películas e series de televisión en diferentes idiomas, entre eles o Español.
subdownloader 20 400x301 SubDownloader, Cientos de subtitulos en una sola aplicación
A ventaxa que ten esta aplicación é a de aforrarnos tempo á hora de buscar os subtitulos correctos para determinadas películas ou series de televisión noutro idioma (en Ingles na maioría dos casos), solo ingresando ao programa e utilizando o buscador xa teremos o acceso directo ao subtitulo adecuado no idioma adecuado.
También es posible aportar ti mismo subtitulos á colección subindo-os, anque para esto é necesario rexistrarse previamente. Naturalmente a aplicación é completamente gratuita.

Driver Fusion, Manter teus controladores sempre actualizados





Driver Fusion é unha aplicación que nos axudara a ter nosos controladores (ou drivers) sempre actualizados e ademais desinstalar aqueles que xa estén obsoletos. Hai moitas persoas que instalan seu sistema operativo pero non se percatan de que alguns dispositivos de hardware poden non funcionar de maneira optima con drivers actualizados, como por exemplo a tarxeta gráfica ou o dispositivo de son.

Con controladores ou drivers actualizados nos poderemos facer que estos dispositivos funcionen mellor e sin erros, algo que pode ser frecuente con xogos de video 3D ou aplicacions que fagan uso intensivo da tarxeta gráfica como por exemplo aplicacions de animación.
Desde a interfaz do programa nos poderemos actualizar un drivers, desinstalalo ou incluso facer unha copia de seguridade dos mesmos. A interfaz é moi novedosa xa que se adapta perfectamente a Metro de Windows 8.
Driver Fusion é unha aplicación gratuita e se encontra en Español.
Vía Treexy

viernes, 14 de septiembre de 2012

VirtualBox 4.2, interface mellorada, capacidades avanzadas de rede e máis




13COMENTARIOS
Oracle anunciou hoxe a disponibilidade de VirtualBox 4.2, a última versión do seu software de virtualización multiplataforma de código aberto. A nova entrega basea-se nas versions anteriores, engadindo novas e interesantes características que facilitan bastante o traballo e soporte para os últimos sistemas operativos.

Novedades de VirtualBox 4.2

Nova interface con agrupación de máquinas virtuais

A novedade máis destacable a nivel de interface gráfica é a posibilidade de agrupar as máquinas virtuais, que poden moverse dun grupo a outro, e ordenar, con arrastrar e soltar. Esta característica é especialmente útil pra administrar máquinas virtuais similares e máis si temos creadas un número significativo déstas.
Aa agrupación non é únicamente estética, xa que se pode traballar coas máquinas dun grupo de forma simultánea, como iniciar varias á vez (no caso de dispor de memoria bastante para elo), a través da interface gráfica, APIs e ferramientas de línea de comandos.

Opcions de arranque máis flexibles

As máquinas virtuais que non requiren a intervención do usuario, poden iniciarse dentro de VirtualBox da misma forma cas máquinas estándar. Nesta nova versión poden iniciarse máquinas virtuais de todo tipo de forma automática unha vez que o sistema anfitrión arranca, permitindo xestionar as máquinas virtuais de forma similar a outros servicios de host.
VirtualBox 4.2 agrupación de máquinas virtuales

Capacidades avanzadas de rede

O número de tarxetas virtuais de rede eleva-se a 36, frente ás 8 disponibles en versions anteriores, co que podemos simular complexos entornos de rede sin necesidad de invertir en hardware.
Se engadiron controis de ancho de banda, deseñados para impedir que calquer máquina virtual consuma máis tráfico de rede que a cota que teña asignada. A tarxeta de rede virtual agora soportaVLAN tagging.

Novas plataformas soportadas

Oracle VM VirtualBox 4.2 engade soporte para Windows 8, Mac OS X 10.8 Mountain Lion e Oracle Linux 6.3. Respecto de Windows 8, al menos nas pruebas que realicei, dende a versión 4.1.16 creo lembrar, xa se podía instalar o sistema operativo, anque funcionaba un tanto sui géneris, en especial o driver gráfico.
Coa 4.1.20 se solucionaron varios dos problemas anteriores e coa 4.1.22-80657 instalin Windows 8 RTM, funcionando bastante mellor. Mentras redactaba estas líneas iniciëi Windows 8 RTM coa nova versión, reinstalado o controlador gráfico e hai unha mellora notable de fluidez.
Virtualbox 4.2 administración de máquinas virtuales

VirtualBox 4.2, conclusions

Cada fabricante ten a sua política á hora de considerar qué versions son maiores e cuáles simples actualizacions. No caso que nos ocupa, ainda permanecendo dentro da serie 4.x, a mellora é significativa respecto da familia 4.1.x.
Desde esta óptica, o nuevo software comporta unhas características novas que fan moi recomendable a actualización. VirtualBox 4.2 está disponible para GNU/Linux, Mac OS X, Solaris e Windows. Si decidídes probar o software, no olvidaros de descargar o Extension Pack correspondente.
Máis información e descarga | https://www.virtualbox.org/

DVDStyler, Crear menues para teus DVDs


dvdstyler portable 400x300 DVDStyler, Crear menues para tus DVDs
DVDStyler é unha aplicación ca cal imos a poder crear atractivos menús persoalizados para nosos discos DVD de manera gratuita e relativamente sinxela. Moitas veces ao crear un DVD de películas ou videoclips de nosa propia autoria, queremos que estos teñan unha presentación acorde cada vez que o insertamos no reproductor, para eso existen aplicacions como DVDStyler.
Con DVDStyler poderemos engadir unha imaxen de fondo e botons que se enlazan a cada un dos clips ou películas, tamén é posible enlazar a capítulos específicos de cada película, xa que DVDStyler posee a capacidade de dividir os videos extensos en capítulos.
Os menus poden adaptarse a sistemas PAL ou NTSC e formatos de pantalla 4:3 ou 16:9. DVDStyler é gratuito e nni siquera fai falta instalaro graxas a esta versión portable Anque existe unha version instalable e outra para linux.
.

jueves, 13 de septiembre de 2012

Opus, o códec de audio ceibe creado por Mozilla, Google e Skype




Opus
Desde fai bastante tempo, o mundo dos códecs de audio se quedou bastante quieto. MP3 (MPEG-1/2 Audio Layer III si nos ponemos pejigosos) domina o mundo do son para os usuarios, con FLAC ou Theora/Vorbis nun moi segundo plan. A desventalla é que MP3 é un códec pechado, por eso desde Mozilla, Google e Skype han decidido crear una alternatia: Opus.

Opus é un códec de compresión con pérda: ao igual que MP3 ou AAC, non codifica ondas “inservibles” que o oído human non é capaz de captar. Dentro desta categoría, Opus sería o mellor algoritmo según as suas especificacions: un códec de alta calidad e ainda así con unha latencia (o tempo que tarda en codificar/descodificar) baixa, menor que a dos códecs alternativos.
Opus está principalmente pensado para comunicacions en tempo real por Internet. Por eso se centraron na baixa latencia, pero tamén en outros aspectos como a recuperación de datos perdidos ou o bitrate-variable. O bitrate é a cantidade de bits que se usan para codificar un segundo de audio, e afecta directamente á calidade do son.
Bitrates
Á hora de transmitir audio a través de Internet, é importante que se poda variar o bitrate para adaptalo á velocidade de conexión. Si o bitrate mínimo é maior que a velocidad de conexión disponible, haberá cortes e retrasos no audio. Si por outra parte o bitrate máximo non é moi grande, non se poderá aproveitar toda a velocidade da conexión e o audio terá unha calidade menor.
Opus se diseñou para aceptar bitrates desde 6 kbps hasta 512 kbps, con incrementos de 0.4 kbps. Traducido ao galego, quere decir que puede variar desde unha calidade moi baixa para conexions lentas hasta audio estéreo de alta calidade para conexiones máis rápidas, e coa capacidade de adaptarse a calquier velocidade intermedia; facéndo-o perfecto para chamadas ou streaming.
Nembargantes, Opus non pretende ser sólo un códec de transmisión, sinon tamén de almaceamento de audio. É decir, que pode (e de feito, pretende) sustituir a MP3 coma o códec máis usado. Tendo en conta as especificacions y, sobre todo, o feito de que é ceibe e gratuito, non sería extraño que o consiguise. De momento sólo Firefox e Foobar2000 o soportan, pero dentro de pouco máis organizacions (Google entre outros) o incluirán por defecto nos seus productos.
Vía | Skype Big Blog
Más información | Opus