jueves, 29 de noviembre de 2012

Gmail permitirá enviar archivos de hasta 10 GB





Gmail hoxe por hoxe é un dos mellores servicios de correo electrónico, é por elo que en afán de ir mellorando cada vez máis, agora permitirá aos usuarios enviar arquivos de hasta 10 GB, esto grazas á integración que terá con Google Drive, con esto sin dubida algunha competirá con servizos como Dropbox para o envío de arquivos.
Ao momento de redactar un correo nos aparecerá un novo botón de Google Drive e o que nos permitirá adxuntar o arquivo, tal como se aprecia na siguinte imaxe:
Gmail 10 GB 384x400 Gmail permitirá enviar archivos de hasta 10 GB
Después Gmail se asegurará que o destinatario teña permiso para ver  o  archivo na sua conta Google Drive. Hai que aclarar que non se están enviando en sí 10 GB, máis ben se está compartindo un enlace dun archivo na nube.
Outra cousa que se debe aclarar é que Google Drive ofrece 5 GB gratis, paraos que queirans máis espazo terán que pagar, eso sí, solo  se poderá “adxuntar” 10 GB, non máis.
Fuente: Gizmodo

miércoles, 28 de noviembre de 2012

O que precisa saber para se dar ben no universo Linux

Hoxe estarei falando sobre algunhas recomendacións importantes para se dar ben no mundo Linux! Cuxo sistema xa debe ter observado unha diferenza grande para Windows! Pero non se desespere se está pensando todo isto (aprender a usar Linux) moi difícil, pois é así mesmo toda cambio de hábito! Entón nese artigo podes ver que as importantes diferenzas do sistema Linux para os demais sistemas, e porque ten que saber! Escribe


Eu son libre en Linux?


Antes de comezar ese tema eu vou saber que:

Todo ficheiro ou directorio ten, ademais do seu nome e contido, propiedades que restrinxen o seu uso.

Como o Linux (e outros) é un sistema de múltiples usuarios, iso debe acontecer. O directorio de usuario X non se pode acceder polo usuario Y. Debido ás permisos dadas a cada directorio específico, só o usuario propietario pode entrar e xogar nel. Pero o Linux non me permite liberdade en actuar en diversas áreas do sistema? Correcto, con todo liberdade nese sentido está moi amplo! É dicir, o sistema Linux coordina quen pode acceder ao que é como debe ser accesible! Por iso crea o concepto de Super Usuario ! Este ten todos os dereitos de administrador do sistema. Operacións de modificación no ficheiro de configuración do sistema web, por exemplo, poden ser feitas por el! Pero onde eu creo este usuario? E onde podo xestiona-lo? O usuario Super usuario é creado no momento da instalación do sistema! Queres aprender a instalar Linux? Sendo así o usuario que creou no momento da instalación difire do Super usuario que foi creado polo sistema! Para o Linux ese usuario é denominado de Root ! A imaxe superior demostra unha acción do sistema esixe que informa o contrasinal do Súper usuario (a mesma que marcou no momento da instalación)! Polo tanto, o sistema Linux determina regras para que poida operar o sistema adecuadamente! Nas próximas clases eu irei falar sobre iso!

"Virus?! Iso é cousa de Windows!"
Non é ben así ...



Os virus son programas mal intencións que fan algo na súa máquina que non quere que fixesen, sen o seu coñecemento ou permiso.

Iso está parecendo cousa de Windows, non é? Mal! Os sistemas Linux tamén sofren estas devastacións! E iso non é de hoxe! Os sistemas operativos sempre están vulnerables a este tipo de acontecemento! Porque só o Linux estaría libre?! senón porque o sistema Windows sofre tanto con estas pragas dixitais? Lembre que este sistema é o máis usado no mundo, actualmente, e por tanto a difusión de virus é ben maior,
O que caracteriza o éxito dun virus informático é o mesmo que caracteriza o éxito un virus biolóxico, é dicir, o seu poder de propagación.
Fonte: Danilo Magrini Ubuntu Consellos

Pero será que polo feito de Linux ser menos usado hai menos virus para el?! Non!! Isto non condiz coa realidade! O seu crecemento é exorbitante, tanto que estou escribindo nun blog que fala sobre o Linux ;-) Pero porque ese mito persiste? Linux ten definicións claras sobre permisos de arquivos, como dito anteriormente. Nel, un virus pode afectar só o usuario que executou o programa, a diferenza de Windows, onde o que está sendo executado ten control total sobre a máquina. Isto garante maior protección ao sistema! En cambio xa existen virus para Linux, pero son propagados só se foren executados como root e non poden estenderse remotamente! No artigo sobre como instalar programas en Linux eu falei sobre o repositorio oficial de Ubuntu! Nel vostede baixa programas fiables para instalación! Entón aínda que o software desexado non forme parte do repositorio oficial, ten que ter coidado con sitios non oficiais buscar versións "alternativas" para utilizar este software. Pero porque iso? Porque son estes arquivos (programas) que poden conter un código malicioso! Programas como o TweetDeck, que non forman parte do repositorio oficial de Ubuntu, pode conter algún virus! E por fin:
É iso que fai que o GNU / Linux teña un nivel mínimo de infección por virus e pola dificultade de proliferación e non polo número de usuarios que non se ten interese en desenvolver virus para este sistema operativo.
Fonte: Danilo Magrini Ubuntu Consellos

E nunca esqueza que o maior e mellor anti-virus para o seu ordenador! Preste atención no que fai, instala ou executa no seu Sistema Operativo. Así terá menos dor de cabeza!

"A xestión dos arquivos en Windows é moito mellor!"
Non!! Son só diferentes!



Sistema de arquivos é todo aquel sistema que ten o obxectivo de organizar os ficheiros dentro do seu HD para que poida pensa-los despois facilmente sempre mantendo todo organizado.

O EXT2 foi un dos primeiros sistemas de ficheiros en Linux co simple obxectivo de almacenar arquivos, cando o sistema aínda estaba comezando. Coa evolución do sistema de ficheiros houbo unha actualización a ETX3! Con soporte a nomes de arquivos máis longos e con soporte de discos de ata 2 TB (terabytes). Entre outras melloras Xa o Windows usa o sistema de ficheiros NTFS! Aínda así dende o Linux pode acceder os arquivos do sistema NTFS e viceversa ! Existen calidades e deficiencias en ambos os sistemas de ficheiros, con todo iso é irrelevante cando se trata de dous sistemas operativos distintos. Pero se quere afondar no asunto teño algunhas referencias para ti: 1 - Entender máis sobre o ext 3 2 - Entender máis sobre o NTFS

Cómo pasarse a GNOME 3 en Ubuntu


Si estás usando Unity e queres pasarte a la experiencia completa de GNOME 3 sin instalar o Ubuntu GNOME Remix, podes probar con estos 4 pasos ben simples que te permitirán instalar non sóio GNOME Shell sinon TODO o entorno de escritorio de GNOME (coas aplicacions e configuracions por defecto).

Pasos a seguir

1.- Instalar os paquetes de GNOME

Podés instalar o paquete "gnome-shell" si sólo querés utilizar GNOME Shell, pero si o que desexás é instalar o entorno de escritorio GNOME 3 completo, que inclue ás aplicacions que veñen por defecto con GNOME e as configuracions estándar, abrín un terminal e escribín o seguinte:

sudo apt-get install ubuntu-gnome-desktop ubuntu-gnome-default-settings

Cando che pregunte, seleccioná GDM coma o administrador de pantalla.

En caso de que xya tuveras instalado GDM ou que por erro haxas seleccionado a opción incorrecta, podés ingresar o seguinte comando para correxilo:

sudo dpkg-reconfigure gdm

Tamén é unha práctica recomendada eliminar o paquete "ubuntu-settings", que é o encargado de establecer algunhas configuracions por defecto en Ubuntu:

sudo apt-get remove ubuntu-settings

Este último paso, desinstalará también o paquete "ubuntu-desktop". Nada grave debería suceder ao facelo, así que podés continuar sin problemas.


Opcional

2.- Instalar os paquetes faltantes de GNOME 3

Aunque se os considera parte de GNOME 3, GNOME Documents e Boxes non se instalan por defecto co paquete ubuntu-gnome-desktop. Para instalalos, abrím un terminal i escribín:

sudo apt-get install gnome-documents gnome-boxes

Nota: Boxes sólo se atopa disponible para 64bit debido a un erro.

lunes, 26 de noviembre de 2012

10 comandos que todo usuario de Linux que saber


No sistema Linux existe o gran dilema no uso de diversos comandos para solucionar determinado problema! E iso normalmente afástase un usuario non-técnico do uso cotián do sistema! Con todo, para estes casos, o uso da interface gráfica é recomendada. Pero se quere axilizar algunha tarefa en Linux, por suposto pode entender que a liña de comandos é máis rápido e eficaz. Polo tanto, aínda que sexa novato ou usuario non-técnico, debe ler este artigo, pois algún día eses comandos serán útiles!

Primeiramente se ten dificultade para utilizar a liña de comandos ler este artigo e ver que non será tan difícil se usa o CLI Companion!  
1 - Listado todos os procesos
 Saber o que está a ser executado na máquina é esencial para entender o seu funcionamento. Entón o mando ps lista todos os procesos en execución:




O parámetro Engadir fai que o comando ps mostre todos os procesos do sistema. Algúns campos son mostrados. Os principias son: USER usuario que iniciou o proceso (propietario). PID Número único do proceso. % CPU Uso da CPU en porcentaxe. START a hora en que o proceso foi iniciado. Se a hora é do día anterior, é representado polo día e mes. Command Comando executado e todos os seus argumentos. Se o tamaño do mando sexa maior que a liña do terminal, el ignora o resto (non pasa á seguinte liña). Para amosar todo o argumento, use o parámetro w para axustar a lonxitude. Orixe: http://www.devin.com.br/processos/
 2 - Terminando un proceso
Existe dous comandos que poden ser executados:
Para o comando kill, necesitamos primeiro identificar o seu número PID, para despois mandar o sinal (Lembrando que o mando ps leh informa que o PID do proceso) Co comando killall, non é preciso saber o PID, só o nome do proceso en cuestión. Orixe: http://www.devin.com.br/processos/  
3 - Mira o que está a suceder no seu sistema
O comando a ser

Este comando mostra, en tempo real, o que está acontencendo ó seu sistema Linux! Os rexistros do sistema son centralizados nese arquivo (syslog)! súa listaxe faise a través do mando tail , responsable de amosar só as últimas liñas dun ficheiro texto.  
4 - Canto de memoria o seu sistema está usando? 
O comando free veu para axudar quen está querendo saber o uso de memoria (RAM + swap) do seu ordenador. Comando é simple:

Onde o-m mostra cantidade de memoria en MB e-t fai un cálculo de RAM + SWAP



5 - e a súa rede, como está?

O IPTraf é un programa que fornece unha interface gráfica para analizar o que está a suceder na súa rede. É de fácil instalación e configuración: Para instalar-lo executa o comando:



Unha vez instalado, executa-o desta maneira:


Para máis información visita o Web Oficial .
 6 - Listado todos os ficheiros dun directorio Comando ls lista todos os ficheiros dun cartafol, con todo podemos incrementa-lo máis! O comando abaixo, ademais de incluír todos os ficheiros dun cartafol, exhibe o propietario do ficheiro, seus permisos de acceso e todos os ficheiros ocultos presentes no cartafol!
Se acostume a usalo e ver o que é útil!  
7 - Non ten permiso de acceso? Cambia a agora mesmo! O que precisa saber para se dar ben no universo Linux os permisos de arquivos determinan quen pode acceder determinado contido! Polo tanto se non é o propietario do ficheiro / cartafol non é usuario root, por desgraza non pode usar este comando! Pero se non, deberá empregar un comando chamado chmod ou chown . Ambos orginados da palabra inglesa ch - change (cambiar)! O comando chmod cambia os permisos de lectura, escritura e execución (RWX) de determinado arquivo / cartafol. Xa mando o chown modifica o dono do arquivo!
Obs: Estes comandos precisan coñecemento, intermedio / avanzado, previo por parte do usuario Linux. Nocións de permisos de arquivo son fundamentais! E pola súa conta e risco!

8 - Faltou unha media de gravación como un CD ou DVD para queimar unha imaxe ISO? Simplemente faga iso con só un comando

sen precisar instalar ningún programa Linux permite que, a través do comando mount , queime unha imaxe ISO facilmente pola liña de comandos! O seguinte comando debe ser executado:

Listo!! Abre a opción de CD / DVD normalmente, pois a súa imaxe xa está listo para o seu uso!  
9 - está a buscar algún ficheiro / cartafol?
 O comando find é moi útil na busca e procura de arquivos na árbore de directorios do sistema, está presente por defecto no sistema Linux. moi versátil nos criterios de busca, por usuario, arquivo, data, permisos e moito máis. Moi poderoso, permite combinar resultados find con expresións regulares, permite que o usuario especifique unha acción como eliminar, copiar e etc .. Por iso, decide incluír algunhas investigacións comúns que servirán para atopar os seus arquivos: I - Busca por parte do nome do ficheiro , por exemplo, buscar no directorio / home / user todos os ficheiros que comezan con FICHEIRO:


Se desexa procurar o HD enteiro (no HD a busca pode ser demorada) utilice a / indicando a raíz.

II - Outra opción de busca Comando locate localízase arquivos máis rápido que o mando find , pois, o find varrer todo o camiño indicado, xa o locate consulta unha base de datos, para obter resultados máis precisos. Entón pode actualizar a base de datos antes de busca empregando o:


E posteriormente buscar o seu arquivo a través do mando locate :


10 - Ficou en dúbida sobre a execución de determinado mando? Sen problemas acceda a guía de uso

simplemente fantástico! Ademais de usar unha ferramenta gráfica para realizar os seus mandos , a través da propia liña de comandos pode ter acceso ao manual de uso do comando en cuestión. É dicir, por exemplo quero saber cales outras opcións de uso teño para o comando ls ; simplemente executa o comando man :


E terá acceso a todas as opcións posibles de uso dese comando. E por fin para saír do manual prema a tecla Q

viernes, 23 de noviembre de 2012

Sivi, o servizo para os que necesitan axuda de personas reais e non de programas informáticos

sivi
Hay personas con una vida ajetreada. Demasiado ajetreada. Son personas que tienen el sueño de poder tener una secretaria que les ayude con todas las tareas y a organizar bien su agenda, pero esto es un privilegio para los que tengan una buena fuente de ingresos. ¿Qué hay del resto de personas? Sivi es un servicio que pretende cubrir la necesidad de asignar tareas a un asistente detrás del cual hay personas reales y ninguna máquina.
Lo mejor es poner un ejemplo: imaginémonos que tenemos un día imposible y tenemos que encargar y enviar unas flores sin falta antes de mañana. Podemos buscar servicios que lo hagan por internet, pero la tarea puede llevar demasiado tiempo buscando y comparando servicios y precios. No hay tiempo para eso. Es entonces cuando Sivi entra en juego: asignas ese encargo al servicio y una persona lo hace por ti. Puedes hacerlo desde la web, llamando a un número de teléfono o enviando un correo electrónico.
Puedes encargar reservas de restaurantes, solicitar una serie de datos que requieran un poco de investigación, pedir ideas para regalos… cosas que asistentes como Siri o Google Now todavía no son capaces de hacer de principio a fin. Sivi es, básicamente, un servicio ideal para aquellas personas que quieran algo hecho sin que se tengan que preocupar de absolutamente nada. Una idea que de momento está operativa sólo en los Estados Unidos y busca financiación a través de IndieGoGo.
Sitio oficial | Sivi
Vídeo | YouTube

jueves, 22 de noviembre de 2012

Opera lanza servicio de streaming de música... anque de momento so en Rusia


Música
Cando falamos de Opera pensamos, invariablemente, nunha empresa que se adica a desarrollar, sobre todo, seus navegadores para ordenadores e mobiles. O que non maxinaríamos é que Opera, agora, planexa entrar a formar parte do mercado de servicios de música en streaming.
Este servicio terá por nome Unlimited Music (tampoco fai falta comerse demasiado a cabeza) e inicialmente comenzará a operar en Rusia, un mercado casi valeiro de servicios de música en streaming legales. Eso sí, non será Opera quen xestione o contido nim quen negocie os temas de dereitos, sino que únicamente aportará tecnoloxía.
El servicio estará disponible para casi todas las plataformas móbiles, e os aparatos con Android e Windows Phone contarán con modo offline (non como en iOS). Seu precio será de 150 rublos mensuais (uns 3,70€, según o cambio actual) e seu catálogo arrancará con, aproximadamente, dous millons de cancions. Entre a sua competencia en aquel país está o servicio que ofrece Yandex (o buscador máis utilizado).
O que ignoramos é si desde Opera se animarán a extender este servicio por outros mercados. Quizá en países como España, Reino Unido ou Francia non sexa tan interesante (xa dispomos de servicios legales de streaming de música); pensade, no seu lugar, en países centroamericanos ou africanos, onde non hai presenza de Spotify nin de ningún servizo similar. Quizá nesos mercados sí sexa bastante interesante.
Vía | TechCrunch
Imagen | photosteve101

Primeiras pistas de OS X 10.9: integración cos polémicos mapas de Apple e Siri incluído

siri apple iphone ios
Fai uns días empezaba a aparecer nas estadísticas de algún portal web e agora empezamos a ter os primeiros detalles que se supon levará OS X 10.9,o  sucesor do actual OS X Mountain de Apple. E  Y como moitos se imaxinaban, a integración entre iOS e OS X será máis profunda: parece que Siri e los mapas de Apple chegarán aos Mac con esta actualización que debería chegar nalgún momento do ano que ven ou do próximo.
Incluir Siri en OS X non costa de imaxinar: basta con imaginarse un xesto do rato ou do trackpad dos Mac co que convocar o asistente e decirlle o que necesitamos sin máis. De feito se podría decir que a parte receptora de voz de Siri xa está en Mountain Lion, en forma da ferramenta de dictado.
É cos mapas co que nos podemos romper un pouco máis o testo. Chegarían a OS X en forma de kit para os desarrolladores, co que poderíamos encontrarnos cun mapa incluido en calquier aplicación onde poda ser útil. Clientes de Twitter para amosar a localización dos tuits, o mismo navegador Safari… e por suposto aplicacions propias da compañía como iPhoto ou Aperture.
Sobra decir, por suposto, que Apple debería mellorar bastante esos mapas antes de poder presumir de telos integrados en todos os Mac. Sabemos que están nelo, pero aún lles queda camiño por diante. Por outro lado tamén estamos falando de OS X 10.9, sistema que aún está nunha fase moi ceda do seu desarrollo. Cuestión de esperar a los próximos movementos de Cupertino.
Vía | 9to5Mac
Imagen | Matsuyuki

martes, 20 de noviembre de 2012

Facebook activará por defecto a navegación segura a través de HTTPS a todos seus usuarios


HTTPS
Facebook anunciou, en xaneiro de 2011, a posibilidade de activala navegación por HTTPS para toda a sesión a todos seus usuarios. Neste caso tratabase dun complemento opt-in que os interesados tíñan que activar. Por aquél enton, deixaban claro que a sua intención era ofrecer esta opción por defecto “nun futuro cercano”. Casi dous anos despois, aquí está.
A partir desta semana, todos os usuarios que non o habían activado farán a transición a HTTPS. Desde a rede social reconocen que o cambio pode ralentizar un pouco a navegación pero afirman haber traballado e introducido melloras no balanceo de carga da sua infraestructura para que se note o menos posible.
Aún así, todos aqueles que queiran seguir utilizando a navegación tradicional podrán facelo seleccionando unha opción que se habilitará a tal efecto no seu perfil. Si este é o caso, como hasta agora o “logueo” se fará a través de HTTPS pero o resto da navegación non (algo pouco recomendable si se utilizan conexiones non seguras nas que calquera pode estar escoitando).
A chegada do HTTPS por defecto a Facebook era algo necesario i esperable, anque seguramente  levou-lles máis tempo da conta polo que comentábamos antes das melloras nos seus servidores (non esquezamos  que estamos falando dunha rede social con máis de 1.000 millons de usuarios, sendo moitos deles activos a diario). Nuns días veremos si a implementación foi satisfactoria, anque por agora personalmente non  notei ralentización ningunha.
XAPD
Vía | TechCrunch

O plan segredo de MySpace: convertirse nun rival de Spotify e Pandora

myspace
MySpace amosounos fai pouco tempo a sua nova interface, para máis tarde decirnos que non reemplazaría sinon que conviviría coa versión actual do servizo musical. Agora, desde Business Insider, cheganos unha nova que complica todavía máis a trama: os plans de MySpace tamén pasan por convertirse nun competidor de Spotify e Pandora ofrecendo un catálogo de música que se poda escoitar desde calquer sitio mediante streaming.
Para conseguilo, a compañía propietaria do servicio busca 50 millons de dólares en financiación. 10 millones se invertirán para marketing e o resto se repartirá en licencias coas discográficas e outros gastos de empresa. Nunca está de más engadir outro competidor ao mercado, aunque estamos falando dun frente que xa está bastante masticado con Spotify e uns rivais que non conseguiron te-la relevancia que querrían.
Por outra parte temos a mala sorte de MySpace, cuya valoración nunha serie de adquisicions pasou dos 580 aos 35 millons de dólares e que actualmente saca uns beneficios que non logran paliar as pérdas millonarias cada ano. Pero hai sitio para a esperanza, porque o ano pasado o tráfico de MySpace aumentóu un 36% e non hai nada como un mercado de usuarios animado por unos cambios atractivos. As prediccions son de más de cen millons en beneficios para dentro de un par de anos, moito mellor que as ganancias actuais.
Vía | Business Insider

Apple xa conta con un millón de aplicacions para iOS




O día de hoxe a App Store se converteu na tenda co maior número de aplicacions, xa que chegou á fabulosa cifra de 1 millón de aplicacions para iPhone, iPod, iPad.
Os de Cupertino dixeron que non realizarán ningún tipo de festexo, xa que a pesar de ser 1 millón de aplicaciones son "apenas" 736mil as que se manteñen activas, é decir que se descargan e se actualizan.
1 millon de apps iOS 400x220 Apple ya cuenta con un millón de aplicaciones para iOS
O CEO de Apple, Tim Cook, declarou que durante o lanzamento do iPhone 5 os clientes de iOS teñen un promedio de 100 aplicacions instaladas nos seus dispositivos. Apple actualmente cuenta con 400 millons de contas (se suman as de iTunes) i en pouco máis de 4 anos xa se logrou superar os 35 mil millons de descargas.
Pero moito de esto ten que ver tamén cos productos de Apple, xa que sin bos dispositivos as aplicacions no terían éxito e viceversa.
Fuente: Infobae

lunes, 19 de noviembre de 2012

Analizando Ubuntu 12.10

POR MOTIVOS DE ESPAZO E TEMPO QUEDA A ENTRADA ORIXINAL EN CASTELAN de MuyLinux

Resulta que salió la nueva versión de la distribución más popular y, al mismo tiempo, controvertida: Ubuntu 12.10. Cuando digo popular, no hablo de lo índices de Distrowatch y, con controvertida hablo de Unity, Amazon y algunas otras situaciones que no tengo en mente en este instante.
ubuntu 1210 1 500x375 Analizando Ubuntu 12.10
Sin embargo, a pesar de los crecientes malos comentarios sobre esta distribución, yo, de cierta manera, sigo sintiendo gran interés por su avance y, desde la versión 7.10, busco ser testigo de los cambios más generales que van implementando. Recuerdo que ha habido un gran cambio estético en 10.04 y, a partir de entonces, se ha seguido esa línea más estilo OS X. Luego apareció el no muy bien ponderado Unity en la 10.10 para netbooks, al cual, estéticamente, nunca le encontré el gusto. Finalmente aquí estamos con una nueva entrega y, a continuación, os daré un recorrido desde la instalación al primer uso. Cabe destacar que estoy ejecutando el sistema en una máquina virtual.

LiveCD y primer inicio



En primer lugar, me llamaron la atención algunos agregados extra en la barra lateral. Ya noto la inclusión de Amazon como primera novedad a la vista que no es más que un enlace que lleva al navegador al mencionado sitio. Leyendo las novedades que menciona la página oficial, indica que es posible agregar más enlaces a otros servicios web como por ejemplo Facebook, Gmail, Youtube o incluso algún que otro blog. De cualquier manera, profundizaré sobre el asunto más adelante.
Respecto al rendimiento, no tengo mucho para decir pues estoy en una máquina virtual. No obstante, a pesar de la lentitud, es notable la suavidad con la que fluyen los efectos. Es decir, aunque no me funcionen perfectamente, son disfrutables y, además y por suerte, los desarrolladores no están tomando el camino que era tendencia entre los usuarios hace un tiempo atrás: efectos de escritorio extravagantes con las ventanas que parecían gelatina y el cubo que al ir a una esquina se descontrolaba completamente. Ahora todo es más fino y discreto. También noto que antes, al iniciar el sistema en máquina virtual, caía en Unity 2D, lo cual ahora no sucede.
Esta nueva versión requiere 4,8 Gb de espacio libre en disco mientras que la anterior 4,4Gb, lo cual no es un aumento considerable teniendo en cuenta las capacidades de almacenamiento hoy en día. Por otro lado me pareció notable el requerimiento de memoria que especifica la wiki: de 384Mb a 768Mb (es decir el doble), aunque, otra vez, no creo que sea un problema para ordenadores nuevos y, por otro lado, podría considerarse una cifra relativa al contar con otras variantes de Ubuntu con diferentes entornos gráficos. Hablando de megabytes y migabytes, también ha aumentado el tamaño de la imagen de CD por encima de los 700Mb, por lo tanto, ahora no sé si llamarla de CD. Mencionan que, a partir de ahora, la imagen es para ser llevada a un DVD o un USB y, en caso de requerir una imagen más pequeña, optar tanto por la versión anterior de Ubuntu o usar el netinstall.
Pasemos ahora a la instalación. Básicamente no hay muchos puntos que resaltar frente a versiones anteriores. Incluso no me pareció notar cambio alguno en el repaso de las características que aparece una vez completada la configuración de hora y usuario. Por lo tanto continuemos con el primer arranque. Hace un tiempo había instalado la 12.04 que venía funcionando perfectamente con Virtualbox; sin embargo, en la nueva versión, la fluidez del sistema se nota algo dificultosa pero, ante todo, todavía usable.

Características generales

En primer lugar, Unity, el componente distintivo más importante de Ubuntu, ha llegado a la versión 6.8. Es aquí donde posiblemente esté el agregado más controversial del nuevo lanzamiento: el buscador del inicio incluye resultados de Amazon. Hasta el momento, no he visto que haya sido recibido positivamente y cada cual tendrá sus propios motivos. Personalmente, me parece una buena característica tener incluido un servicio web integrado en el buscador de aplicaciones; aunque, por otro lado, no le encuentro la ventaja a tener un servicio destinado a vender productos dentro de nuestro día a día. De cierta manera, intenta persuadir al usuario a comprar en cualquier momento.
ubuntu 1210 2 500x375 Analizando Ubuntu 12.10
Como ya fue explicado en un pasado artículo en MuyLinux, se puede quitar la opción de buscar resultados de Amazon y problema resuelto. Hay que destacar que al desactivar esta opción también se desactivará el acceso a Internet para otras lentes. Por lo tanto, el mejor método para quienes quieran quitarlo, es desinstalando unity-shopping-lens tal como se explica aquí. Aún así no puedo dejar de pensar que debería de ser preguntado al usuario si quiere o no contar con esta característica durante la instalación o, mejor dicho, dar una opción de servicios a integrar por defecto con este tipo de búsqueda (digamos Wikipedia o algún diccionario sería mucho más productivo). Mientras tanto, los negocios son negocios y recordemos que estamos hablando de una empresa más que un sistema operativo.
Retomando el tema del artículo, quisiera seguir hablando sobre servicios web ya que parece ser una de las novedades de esta nueva edición de Ubuntu. Se incluyen ahora las webapps (en adición a las ya incluidas herramientas como Gwibber para administrar redes sociales). Al entrar en un sitio determinado (en mi caso lo hice funcionar con YouTube y Facebook) advierte que estás en un sitio compatible y ofrece instalar la webapp correspondiente.
Básicamente, una vez que os conectéis con vuestra cuenta en dicho sitio, un enlace aparecerá en la barra lateral y funcionará en una ventana nueva del navegador comportándose más independientemente. Más detalles se pueden apreciar en el video de presentación aunque, por lo que pude probar, me suena a que todavía está medio en pañales pero le veo cierto potencial. Un comentario final al respecto, pero no menos importante, es que funciona con Firefox y Chromium pero, para este último, es necesario instalar el paquete unity-chromium-extension.
En lo que concierne a las versiones de las aplicaciones, nos encontramos con GNOME 3.6, Unity 6.8, LibreOffice 3.6.2 y Firefox 16.0.1. También se actualizó el Centro de Software (del cual hablaré luego) que parece ir mejorando notablemente desde las últimas veces que lo probé. Contamos con Linux 3.5.5 y demás actualizaciones generales. Otra actualización importante está relacionada con el asunto de Secure Boot: la nueva versión resulta ser ya compatible con esta nueva tecnología.

Apariencia

ubuntu 1210 3 1 500x375 Analizando Ubuntu 12.10
Desde sus orígenes al día de hoy, Ubuntu ha mantenido un cierto cariño con colores naranjas/marrones o cercanos. Si hay una diferencia marcada es a partir de su versión 10.04 con su tema de colores oscuros, un fondo violeta y los botones de la ventana a la izquierda.
Como ya he dicho, fue entonces que se comenzó a incorporar más detalles estilo OS X (sea un buen ejemplo el Global Menu) y, a pesar de todo, mantiene su personalidad, especialmente con Unity. Personalmente, no es de lo mejor ni lo más cómodo que he usado pero no puedo negar que me produce cierta atracción.
Un factor estético determinante en Ubuntu es la tipografía. Dicho sea de paso, en esta nueva versión se incluye Ubuntu Medium, que no es más que una versión un poco menos rellena que la negrita. Este tipo de letra no solo encaja, en mi opinión, bellamente las ventanas sino que, además, incluye demás variantes como la de ancho fijo, ideal para mantener la uniformidad tipográfica desde la terminal hasta su sitio web. Diría que tan solo les haría falta una versión con serif pero eso ya es otra historia.
Su estilo visual no es para nada tosco. Todo encaja perfectamente desde los íconos del panel hasta el balance de colores. Si bien no soy un usuario intensivo de Ubuntu, mi primera impresión es de un sistema bien integrado con sus componentes. Suele suceder que a veces algunos programas no siguen el estilo visual designado y termina viéndose desprolijo.
Respecto a su versión anterior, no puedo apreciar cambios mayores en este apartado salvo por la remoción de Unity2D que funcionaba muy bien dentro de una máquina virtual. La idea consiste en unificar todo el entorno y evitar incompatibilidades entre uno y el otro aprovechando actualizaciones de Mesa3D, lo que amplía el uso a equipos con menos recursos. Aún así, la fluidez de Unity es apreciable con un ordenador decente, de lo contrario la experiencia es algo decepcionante.
Finalmente no puedo evitar contrarrestar todo halago hecho hasta ahora poniendo en juego el tema de la personalización. Por suerte, existe gconf-editor y gsettings para llevar la personalización un poco más lejos y Ubuntu Tweak para retocar algo cuya configuración no está tan a la vista. En mi caso, siempre me molestó tener los botones a la izquierda y jamás comprendí porque esto no está en la Configuración del Sistema o, también, que no esté instalado el configurador de Compiz por defecto. En fin, hay solución para casi todo ya que, no olvidéis, ¡estamos en un sistema GNU/Linux!

Aplicaciones

ubuntu 1210 4 500x375 Analizando Ubuntu 12.10
Si hay algo propio de Ubuntu a lo largo de estos años, seguramente es el Centro de Software, el cual vi progresar lentamente y nunca me resultó más cómodo que usar el viejo Synaptic. Sin embargo, al hacer ya un tiempo dicho sistema continuamente, me encuentro con una tienda de aplicaciones remodelada parece justificar el haber quitado a Synaptic de los paquetes instalados por defecto. Por un lado, tiene la gran ventaja de ordenar el software por valoración y categorías para, de tal forma, guiar al usuario novel en la búsqueda de la aplicación adecuada para cada tarea. Por otro lado, no me gusta la idea que, en primera plana, figuren tantos programas pagos; no por el hecho de estar en contra de que haya que pagar para usarlo, sino que me resulta chocante encontrarme con precios tan de frente.
Respecto a versiones anteriores, el Centro de Software, parece ir mucho más fluido a lo que había experimentado previamente. Aún así no me termina de convencer, pero, a fines prácticos, resulta bastante más simple e intuitivo que Synaptic. Otro detalle que quisiera destacar es la importancia que se le va dando a los juegos populares compatibles pues, de una vez por todas, tira abajo la vieja teoría de que Linux no es para jugar. Igualmente no es algo completamente novedoso pero, siendo que hace bastante tiempo que no le doy una chance al Centro de Software, me resulta así.
Anteriormente, mencioné un par de actualizaciones que, como suele suceder, no produce grandes cambios. En este caso, se introduce por defecto Python en su versión 3. Si bien no programo regularmente y mucho menos en Python, no estoy seguro de las consecuencias que trae consigo. A pesar de todo, en el caso de experimentar incompatibilidad con código desactualizado, es posible instalar Python en su versión 2.6 pero no más vieja que esa. Asumo que no será un cambio muy radical teniendo en cuenta que ya lleva un buen tiempo desde su lanzamiento (3 de diciembre de 2008 para ser más exacto).
También es notable el esmero por mantener todo cada vez más integrado. De por sí, con la introducción de las webapps, Firefox toma un rol distinto: ahora los servicios web, se podría decir, que se comportan más como aplicaciones individuales usando como cliente al navegador. Al ser esta característica reciente, no ha expandido mucho sus fronteras aún. Por el momento, su principal utilidad viene con tener todo en ventanas separadas y poder manejarlas desde el lanzador. En los repositorios oficiales hay varias webapps extra a las que vienen instaladas, por ejemplo Google+, Angry Birds, Yahoo, Twitter y más.
ubuntu 1210 5 500x375 Analizando Ubuntu 12.10
Otro ejemplo de integración son las aplicaciones de KDE. Personalmente esperaba encontrarme con un desastre, teniendo en cuenta al Global Menu y el lanzador, ver ventanas de más y cosas por el estilo. Sin embargo, todo parece funcionar como corresponde. Por supuesto si usamos algún programa que contenga más ventanas dentro de una ventana, la situación se complica de cierto modo pero, en mi caso particular, Konqueror funciona como es debido y no parece haber falla en lo absoluto con el menú. Si somos más quisquillosos, podríamos instalar el configurador de KDE y adaptar los colores e íconos. Por lo menos, para salir del apuro, lo hace muy bien.
Volviendo a Unity, contamos con las interesantes lentes que amplían las posibilidades de búsqueda dentro de nuestro menú de inicio. A partir de esta versión se incluye la característica preview para la lente Gwibber. Este asunto va mejorando como por ejemplo incluyendo soporte para el Centro de Software para mostrar la información de los paquetes sin salir del lanzador.
ubuntu 1210 6 500x375 Analizando Ubuntu 12.10
Finalmente, siempre existen detalles que, a fines prácticos, no cambian la experiencia del usuario. Uno es el cambio de nombre al gestor de actualizaciones por Actualización de Software. Es algo mínimo pero uno de los propósitos es para independizarlo del Centro de Software teniendo ahora su paquete propio. También Jockey dejó de ser la aplicación encargada de instalar los controladores privativos por Drivers del paquete ubuntu-drivers-common. Mucho no puedo agregar al respecto pues, como había dicho, lo estoy usando bajo una máquina virtual por lo tanto no pude probarlo.

Usabilidad

ubuntu 1210 7 500x375 Analizando Ubuntu 12.10
Ahora, dejando de lado todo asunto estético, vamos a lo funcional. Algo que personalmente siento un punto flojo en Ubuntu más que nada debido a Unity. En primer lugar, lo primero que puedo destacar es la falta de personalización. Digamos, quisiera mover la barra hacia otro lado. Para realizarlo, hay que emplear métodos alternativos que, en mi caso, suelen darme mucha pereza. Por lo menos, es posible adaptar el tamaño de los íconos para así poder aprovechar mejor la resolución del monitor.
Si bien estuve leyendo opiniones de gente que dice que con el tiempo Unity resulta ser bastante cómodo, siento lo contrario. Al Global Menu lo encuentro bastante antinatural por una simple razón: si pensamos en las ventanas como contenedores, ¿por qué deberíamos acceder a sus menúes desde la barra superior? Está bien, fue una fórmula que le ha resultado durante toda su historia a Macintosh y, si lo analizamos desde el lado del diseño, se puede apreciar que se reduce el espacio ocupado en la pantalla. Igualmente, veo más eficaz que cada programa tenga sus propios menúes por el simple hecho de que no hay que seleccionar cada ventana para accederlos. Sin embargo, cada uno tendrá su postura al respecto y, por más motivos que se enuncien, quedará ligado a la comodidad y la costumbre.
Por supuesto todo no puede ser negativo. El asunto de las lentes me resulta muy cómodo, especialmente la de aplicaciones pues muestra tanto las que están instaladas como también las que están disponible. Supongamos querer iniciar una aplicación que tiempo atrás borramos, resulta algo frustrante no encontrarla y luego recordar lo que sucedió. Ahora, simplemente, se la llama. Si está instalada se ejecuta, de lo contrario se instala. Además esta característica saca provecho de lo que ya había mencionado de los previews. Así que podríamos prescindir indirectamente del Gestor de Software e instalar lo que necesitemos desde la lente de aplicaciones.
Finalmente, yendo más hacia los detalles, hay ciertas cosas que, si bien no afectan en mucho, me resultaron molestas. Una es la necesidad de arrastrar los íconos hacia afuera de la barra y luego hacia adentro para reposicionarlos. No es algo grave, el problema lo encuentro en que no me resulta muy natural. Lo mismo para quitarlos del lanzador: siento más intuitivo arrastrarlos hacia afuera y soltarlos. En fin, eso es cuestión de costumbre y no afecta para nada la productividad. Aún así, quería señalar esos puntos.

Conclusión

Ubuntu, a lo largo de los años, se convirtió en la distribución más popular a tal punto que, lentamente, la pregunta “¿eso es Linux?” fue mutando hasta llegar a ser cada vez más frecuente “¿eso es Ubuntu?”. Supo renovar la cara tradicional de GNOME 2 para hacerlo más consumible entre usuarios que querían escapar de Windows pero que anhelaban tener en su escritorio la estética maquera. Y sigue pasando el tiempo y parece ir encontrando su lugar entre los sistemas operativos más populares.
Respecto a todo lo dicho anteriormente, considerando Ubuntu como un todo, es destacable el esfuerzo y la voluntad volcado en él. Pensemos que, para ser un proyecto derivado de otro (Debian), ganó suficiente independencia como para, a simple vista, alejarse de su antepasado aunque en el fondo lo siga siendo. Es básicamente un completo lavado de cara, adaptado para los que busquen lo último de lo último pero con estilo. De a poco fue cautivando usuarios con ese tipo de novedades y, recuerdo, en su momento el objetivo de tener Ubuntu era ver las ventanas gelatinosas y el cubo girar.
Hoy, viendo todo su progreso desde la primera vez que lo usé con la 7.04 o 7.10, me produce entusiasmo ver todo lo que cambió y parece seguir cambiando independientemente de cuanto me guste. Su sencillez dio pie a una serie de clones que, al fin y al cabo, sirvieron para la diversidad dando lugar al surgimiento de Linux Mint, su natural competencia. A partir de entonces, toda mejora que logren, toda aplicación que lancen para uno ser mejor que el otro, beneficia directamente a la comunidad.
Volviendo a Ubuntu 12.10, no me pareció un lanzamiento sorprendente como lo han sido otros pero tiene sus cosas. Si hay que marcar algo positivo entre las novedades, debería hacer mención especial a las webapps que, repito, me parece un concepto verdaderamente interesante, me gusta ver servicios webs como parte del escritorio. Como punto negativo, no tengo otra que remarcar Amazon o la remoción de Unity2D. Ambas son relativas, pero definitivamente son cosas que llaman la atención en un primer instante.
Unity, por su parte, aunque le veo futuro, no termina de converceme del todo. Personalmente me hubiese gustado seguir viendo al Ubuntu de la 10.04, allí todo cerraba con GNOME 2. Lamentablemente, hay que modernizarse pero, por suerte, se mantienen las alternativas Kubuntu, Xubuntu y Lubuntu para satisfacer el resto de los gustos sin cambiar necesariamente el sistema operativo. Lo único que espero para futuras versiones es ver mayor flexibilidad siendo que aparentemente la estética ya está bien planteada.
Para cerrar, no me queda más que decir que, a pesar de mis diferencias, Ubuntu nunca me decepciona. Tampoco soy fanático pero me es inevitable no estar pendiente a ella. De cierta manera fue mi punto de partida para conocer cosas e ideas nuevas, como lo habrá sido para otras y lo será también. Más allá de los fanatismos, creo que hay que valorar el verdadero esfuerzo puesto, más allá de algunos detalles criticables. Por último, no me queda más que alentar al crecimiento de Ubuntu ya que, como mencioné anteriormente, no sólo se benefician ellos mismos, sino todos nosotros.

Microsoft presume de Internet Explorer 10 coma o navegador máis rápido en Windows

Microsoft presume de Internet Explorer 10 como el navegador más rápido en Windows
Cando vexo os test de probas dos navegadores sempre son algo escéptico cos resultados. Creo que as condiciones nas que se realizan non teñen moito que ver coa forma en que teño de utilizalos na vida real. Ao final non acabo de crerme de todo os resultados. De todas formas a rapidez non é para min o motivo fundamental para elixir navegador. Que cargue unha página dous segundos máis rápido non ten tanta importancia. Pero os desarrolladores de navegadores non pensan o mismo e casi todos se promocionan neste sentido. É ahora Microsoft quen presume de Internet Explorer 10 coma o navegador máis rápido en Windows.
Para ello se basean nun estudio de New Relic, una web de monitorización de páginas, aplicacions e servidores que analizou no pasado mes de septiembre máis de 42.000 millons de páxinas e a velocidade de carga das mismas cos distintos navegadores. Os resultados nos din que Internet Explorer 10 é o máis rápido en Windows, seguido por Internet Explorer 9 e casi sin diferencia con Firefox 15. Moi lonxe queda Chrome 22, que se amosa más lento incluso que as versiones anteriores do propio navegador.
Si miramos el global, la estadística que nos muestran cambia un poco, sin realizar el sesgo do sistema operativo. En equipos de sobremesa e portátiles o máis rápido é Chrome 19 na sua versión para Linux, seguido das suas distintas versions para Mac. Aquí Internet Explorer 10 aparece en octavo lugar, Opera ou Safari, nin siquera aparecen, algo, que sobre todo no caso do primeiro extraña un pouco.
Velocidad de carga de páginas en navegadores
O que non nos detallan son as condiciones que tiñan cada un dos navegadores. Son probas reales, nas que se ve o tipo de navegador e o sistema operativo que utilizan. O que non vemos é qué complementos teñen instalados, qué extensions levan, etc. é decir, os extras que temos en moitos navegadores e que condicionan tamén a velocidade de carga.
Persoalmente considero que Microsoft leva un tempo facendo un gran traballo con Internet Explorer. Ainda sigue pagando os erros do pasado cometidos con Internet Explorer 6, pero a experiencia de navegación con Internet Explorer 10 en Windows 8 é realmente boa. Quizás non é o meu navegador principal pero si se converteu nun navegador secundario que utilizo moito máis que Chrome, por ejemplo. Visto o visto cas estadísticas, parece que non é tan mala opción, no que a rapidez de carga se refire.

Vía | Xataka Windows
Más información | Blog Windows

Xoan Piñeiro Dios

sábado, 17 de noviembre de 2012

Belkin lanza teclado para o iPad Mini

Despois do lanzamiento do iPad Mini xa empezan a salir accesorios para éste, é por eso que Belkin lanzou un teclado portátil para o iPad Mini, un accesorio que sin dubida algunha é indispensabel para moitos usuarios hoxe en día.
Este teclado portátil para iPad Mini conectase a través de Bluetooth i é capaz de ofrecernos unha autonomía de hasta 155 horas.
 Belkin lanza teclado para el iPad Mini
En canto ao diseño debemos aceptar que se ve moi cómodo, de maneira que podrás levalo a calquer parte sin que estorbe. O teclado conta con teclas de accesos multimedia e se carga a través dun conector micro USB.
Pero ahora imos a la parte que seguramente a moitos non lles gustará, se trata do prezo, xa que ten un costo de $79.99 dólares, un precio muy elevado pero que sin dubida valdrá a pena pagar si te é necesario. Deberedes esperar que outras empresas empecen a fabricar estos accesorios e aposto que non costarán arriba dos $50 dólares.
Podes comprar o accesorio a través da páxina oficial de Belkin

Fonte: Applesfera

Xoan Piñeiro Dios

WinZip pra Windows 8 disponible

Winzip chega a Windows 8 tomando o mismo diseño que a interfaz Metro UI da que fai gala o novo sistema operativo de Redmond. Coa nova interfaz preparada para Windows 8, WinZip nos axudara a comprimir e descomprimir archivos moi fácilmente, sobretodo desde dispositivos Tablets para o que foi pensado este sistema.
winzip para windows 8 05 700x420 400x240 WinZip para Windows 8 disponible
WinZip aproveita as interfaces táctiles pero as funciones no varían demasiado das que temos disponibles no WinZip clásico, se pode comprimir, descomprimir, proteger un archivo con contrasinal e xa ven cos servicios ZipSend e ZipShare implementados. Polo momento esta versión soio descomprime archivos ZIP e ZIPX, esperando a por unha actualización que engada soporte para outros formatos de archivos comprimidos.
Como todos sabemos, WinZip non é gratuito pero vos saberedes como usalo de todos xeitos cuando pase o tempo de proba.

Vía Softonic

xoan anton piñeiro dios

Tweetdeck se actualiza engadindo edición de búscas e alguns atallos de teclado



Posted: 07 Nov 2012 11:01 PM PST
Tweetdeck se actualiza añadiendo edición de búsquedas y algunos atajos de teclado
Despois dun tempo sin prestarlle moita atención, parece que en Twitter decidiron adicarlle algo máis de tempo ao seu cliente de escritorio e web, TweetDeck. Fai tan so un mes que lanzaron a sua segunda versión ee agora lanzaron unha nova actualización que inclue unhas poucas características novas.
Unha delas son os atallos de teclado. Eso sí, pouquiños (¿non sexa que se gasten?), apenas tres: “n” para abrir a xanela para publicar un tweet, CTRL+Enter para publicalo i ESC para pechar o pop-up que teñamos aberto. Non séi eu, pero xuraría que estos dos últimos xa funcionaban na versión anterior a pesar de que non os houbesen publicitado.
Outra é a posibilidade de editar as búscas que tenemos nas columnas. Antes, si queríamos modificar unha búsca, debíamos crear unha nova columna con ela. Agora, podemos modificar a xa existente engadindo ou cambiando os térmos. Para elo, pinchamos en “Edit” e cambiamos o que aparece no único campo que hay.
También se ha facilitado o poder crear columnas a partir de listas de outros usuarios. Para elo, si conocemos o nome dunha lista, basta con escribir @usuario/nomedalista na casiña de búsca para que TweetDeck a reconoza e nola amose na fiestra de listas, desde onde podremos añadirla a unha nova columna.
Por último, se ha incluido soporte para Twitter Cards;é  decir, os tweets expandidos que, polo momento, sólo están disponibles para dous mil sitios web que están colaborando co servicio. Esto permitirá que, na vista de detalles do tweet podamos ver, por ejemplo, as previsualizacions de enlaces.
Esta actualización está disponible para Chrome e para Windows, además de haberse implementado también na versión web. Nembargantes, non o está para Mac, cuyos usuarios parece que terán que esperar para ver estas novedades que, aunque non son para lanzar cohetes, sí representan una discreta mellora. Pero moi discreta.

Vía | Blog de TweetDeck
Enlace | TweetDeck

martes, 13 de noviembre de 2012

O xestor de tarefas Clear chega a OS X

Clear en OS X
En iOS hai un xestor de tarefas que é aclamado por moitos pola sua interfaz minimalista e controlada por xestos. Este xestor ten por nome Clear e, para ben de moitos, agora está disponible tamén para OS X, e con sincronización vía iCloud baixo o brazo.

O funcionamento é o máis simple que podamos imaxinar: para añadir elementos a una lista, simplemente, comenzamos a escribir. La interfaz aproveita os gestos que podemos utilizar nun trackpad ou un Magic Mouse, coma o scroll con dous dedos ou o  “pellizco”. De feito, para sacar algo de unha lista de tarefas, o xesto é ben simple: debemos empurrala fora dela. Non hai apenas botons nesta aplicación, i é uno dos seus puntos fortes.
La aplicación non é gratuita: agora mismo ten un prezo de lanzamento de 6€ na App Store española. Aproveitade, dado que cando esta oferta acabe (nun momento aún indeterminado) seu precio duplicaráse. Atención: parece ser compatible únicamente con Mountain Lion.
Sitio oficial | Clear

lunes, 12 de noviembre de 2012

Send to Kindle chega a Firefox para enviar páxinas web ao noso dispositivo Amazon

Send to Kindle llega a Firefox para poder enviar páginas web a nuestro dispositivo de Amazon
Desde fai un tempo, está disponible a aplicación tanto para Windows como para Mac de Send to Kindle, que nos permite enviar doadamente documentos a noso dispositivo de Amazon. Tamén o está a extensión para Chrome que fai o mismo pero con contido da web. Y desde fai uns días, esta extensión tamén está disponible por fin para Firefox.
A extensión nos permite enviar o contido directamente cun par de clics (un para abrir a ventana de opcions e outro para enviar) ou previsualizar como se verá desde o mismo navegador. Tamén podemos enviar tan sólo o texto que seleccionaramos da web. Ahora ben, ten uns atallos de teclado para poder facer o proceso máis rápido: ALT+k para enviar e ALT+p para previsualizar.
Desde a configuración, podremos definir si queremos que os contidos se nos envíen solamente por Wifi ou por Whispernet. Tamén podemos determinar a que dispositivos queremos que nos chegue, xa sexa algun dos modelos de Kindle ou a algun dos clientes que teñamos no teléfono ou nunha tablet.
Desta forma, Amazon chega con esta característica oficialmente hasta un dos navegadores máis usados, algo que tiña pendente. Según din , o próximo que se encuentra no punto de mira é Safari, anque non dan ningunha data.
Vía | Lifehacker
Enlace | Extensión Send to Kindle

Tuenti lanza a sua nova aplicación pra iPhone


Tuenti para iPhone
Cando Tuenti presentou seu rediseño, anunciaron aplicacions novas para iPhone e Windows Phone en duas semanas. Ao fin tardou un poco máis, pero por fin temos entre nos a nova aplicación de Tuenti para iPhone, que sigue o estilo da que xa lanzaron no seu momento para Android.

Desde a aplicación podemos ver os “Momentos” de nosos amigos, chatear con nosos amigos e contactos (recordade que son duas cousas distintas) e, por suposto, modificar noso perfil engadindo momentos propios. Como na aplicación de Android, non podemos ver eventos nin páginas, ni leer os comentarios no tablón dos nosos amigos.
A aplicación sigue un diseño por pivotes, ao Windows Phone: no centro o chat, á esquerda noso perfil e á dereita as actualizaciones de nosos amigos. Si pulsamos na barra superior veremos todas nosas notificacions na rede social.
En CostaWeb S.C. Novas  pudemos probala durante uns días, e a verdade é que está realmente ben. Funciona fluida, é rápida e a pesar de estar cunha versión de desarrollo non se pechou en ningún momento. Además, os rapaces de Tuenti traballaron nun diseño realmente bo.
É un paso máis hacia o que Sebastián Muriel, VP de Corporate Affairs en Tuenti, nos comentaba: Tuenti vai a ser unha empresa de comunicación, onde os usuarios podan falar entre eles da forma máis fácil e privada posible. Esta aplicación se basea precisamente nesa idea, aunque esperemos que o resto de funcionalidad de Tuenti non se quede atrás.

Descarga | Tuenti Social Messenger

AUPEO!, unha radio online para escoitar a música que nos gusta



AUPEO!
Son moitos os servicios que ofrecen radio online personalizada, pero nunca está de máis conocer novas alternativas. Hoxe lle botamos un vistazo a AUPEO!, unha proposta que nos chega desde Berlín e que resulta sinxela pero efectiva.
Lo primero que chama a atención de AUPEO! na sua versión web (hai aplicación para Android, iOS, Symbian e Windows Phone) é a simplicidade do seu diseño e do seu funcionamento, sobre todo porque non é necesario rexistrarse. Basta con seleccionar un estilo musical,  e o servicio empezará a reproducir temas que concorden coa nosa selección. Digamos que esto é o mais básico e directo que podemos facer, pero a verdad é que hai momentos nos que non necesitamos máis que eso.
Si queremos ir un poco más alá tamén podemos. Si decidimos rexistrarnos en AUPEO! poderemos comprar os temas que nos gusten, así como confecciona-las nosas propias listas de reproducción. En todo caso non soamente podemos facer que soen temas pertencentes a un determinado estilo, sino que AUPEO! nos ofrece a posibilidade de indicarlle noso estado de ánimo para que escolla as cancions tendo en conta cómo nos encontramos ou ben seleccionar unha estación de radio centrada nun determinado artista ou unha década concreta.
AUPEO! non pon mil opcions a noso alcance, non nos quere entreter nin marearnos con moitas historias. é unha radio online gratuita que nos ofrece música do noso gusto ao instante. ¿Hai otros servicios máis completos? Xa sabemos que sí, pero como decía ao principio non está de máis ter varias opcions ao noso alcance que podan sernos útiles en determinados momentos e situacions. AUPEO! promete unha cousa e faina ben.

Sitio oficial | AUPEO!

Openera, automatizando ao máximo a xestión dos adxuntos dos teus correos

Openera 1
Bota un vistazo a tua bandexa de entrada de correo. ¿Cántos dos teus emails recibidos conteñen adxuntos? Seguro que un alto porcentaxe deles: documentos de compañeiros de clase ou de traballo, as fotos das tuas últimas vacacions cos teus amigos, facturas electrónicas, presentacions *.ppt con gatiños que te envía tua nai … Si queres evitar ter que invertir tempo en extraer esta información e clasificala, Openera faino por ti.
La idea es la siguiente: si tes algún tipo de arquivo adxunto que che gusta conservar (imaxina por exemplo as facturas das que falábamos antes) sin ter que facelo ti a man correo a correo, en Openera podes crear unha regla ou filtro que che permita decir que os archivos dos correos que te envía tua compañía telefónica, que ademáis conteñan a palabra “factura” no título, se almacenen directamente nun cartafol Facturas da tua conta de Dropbox.
A  aplicación ten bastante potencial, sobre todo para os que estamos todo o día colgados do correo electrónico e utilizamolo para casi todo. Nos permite, ademáis, establecer reglas de caracter avanzado (filtrar por nome de archivo, procedencia do correo, etc.), o que axuda bastante á hora de crear unha clasificación acorde a nosas necesidades. Openera é un servicio recente, pero entre os servicios de almacenamiento na nube que deixan utilizar para gardar os adxuntos está xa os máis importantes.
Clouds
A versión básica de Openera, que aún está en beta, é gratuita  e  permite sincronizar unha conta de correo xunto a outra de almaceamento. Si se desexa enlazar máis conta, é necesario xa recurrir a algun dos seus plans de pago. Tamén existe unha aplicación para móbiles, por agora sólo pra iOS, que categoriza toda a información que hai no correo según seu tipo, para que de esta forma sexa máis doado de encontrar sin importar a sua ubicación.
Después de probar a versión de escritorio durante un rato, a única pega que lle vexo é que por agora sólo permite utilizar correos de Google, así que todos os que non utilicen Gmail ou alguna conta a través de Google Apps se quedan fora. Evidentemente hai que darlle permisos para “escanear” teu correo en busca dos archivos e, anque desde Openera aseguran que non se almacena nada de información, entendo que haxa xente máis que reacia a proporcionar este tipo de “acceso total”. Aún así, como idea me parece brillante e unha boa maneira de aforrar tempo á hora de xestionar noso correo.

Enlace | Openera

viernes, 9 de noviembre de 2012

Samsung Galaxy S3 vende máis que o iPhone 4S

O iPhone sin dubida é un teléfono que marcóu un rompe ca pana , ano con ano salía unha nova versión que se vendía en grandes cantidades e non había rival que se lle arrimase. Pero non foi hasta que Samsung presentó o Samsung Galaxy S3, un serio rival para o iPhone 4S.
I é que según os datos proporcionados por Strategy Analytics entre xullo e septembro de 2012 se venderon 18 millons de Galaxy S3 en todo o mundo, o que coloca a este teléfono cunha cota de mercado de 11%. Mentras que o iPhone 4S soio logróu vender 16,2 millons de unidades  e un 9,7% de cota.
 Samsung Galaxy S3 vende más que el iPhone 4S
Pero os de Samsung están conscentes que esto se debeu a que varios usuarios xa estaban na espera do iPhone 5, polo que no próximo trimestre o iPhone volvería estar á alza. Dito sexa de paso o iPhone 5 xa logróu vender 6 millons de unidades, así que non nos sorprenderá que sexa o teléfono máis vendido.
Fuente: ITespresso

jueves, 8 de noviembre de 2012

iPad Mini vs Nexus 7





O iPad Mini é a nova tablet de Apple que logróu vender nada menos que 3 millons de unidades en tan só tres días, si ben moitos usuarios siguen cuestionando que Apple non innova nada, as cifras amosan que teñen boa aceptación.
Como é de esperarse se fixo unha comparación do iPad Mini vs Nexus 7, empecemos polo precio, en donde o Nexus 7 de 16 GB se pode adquirir por $199 dólares

http://www.youtube.com/watch?v=lfrk-wDZVRU

Jailbreak Nation se deu é tarefa de facer o vídeo que acompaña esta entrada para ver o rendimiento de ditas tablets, onde poderemos vela velocidade ao executar as aplicacions, probas con alguns xogos e a calidade que teñen cada unha delas.
O Nexus 7 é máis doado de soster, esto debido ao peso e que é máis pequeno. Esto e moitos detalles máis poderán ver no vídeo, así que para aquelos que teñen dubida de que tablet elixir esperamos que lles sirva a decidir.
Fuente: Jailbreak Nation

Google despliega un novo diseño na páxina de resultados do seu buscador, por agora solo en EEUU

Google despliega un nuevo diseño en la página de resultados de su buscador, por ahora solo en EEUU
A medida que seu buscador foi medrando e incorporando máis servizos, en Google pareceron emprender a búsca do diseño ideal que conxugase as opcions que ofrecen coa simplicidade e claridade da que fixeron gala desde seus inicios. Agora, nos atopamos cun novo paso neste camiño cun novo diseño da páxina de resultados que empezaron a desplegar, polo momento, solo para Estados Unidos.
Esta remodelación nos traslada o que antes encontrábamos na barra lateral izquierda (web, imágenes, mapas, etc.) a a parte superior, escondendo no menú desplegable “More” as restantes. O espacio que ocupaba na barra está ahora valeiro, pero é dun ancho menor: a ollo, debe ser un cuarto menos ancha.
Ao pulsar o botón “Search tools”, se amosarán as ferramentas de búsqueda debaixo, onde aparece ahora a cantidade de resultados e o tempo de búsca, a maneira de menús. Aquí é onde podemos filtrar por tipo de resultado ou por data. Por certo, nesta última, ao elixir o que en español é “intervalo personalizado”, se nos sobreimpon unha ventanita cun calendario.
Las herramientas de búsqueda de Google
A verdade é que este rediseño fai que a páxina se vexa máis limpa que se solucione algo que sempre me irritou bastante desde que “plusizaron” sua imaxen: o desperdicio de espazo. Agora, ese espazo o ocuparon apropiadamente, sin chegar a saturalo. Eso sí, siguen repitindo opcions na sua barra negra i eso non me termina de convencer.
Ya dixen que este diseño sólo está disponible para Estados Unidos, pero non parece que se trate de unha proba que tan sólo se vaya a quedar alí a ver que tal lles vai, pues desde Google dixeron que o ofrecerán para o resto do mundo “tan pronto como podan”. Pola miña parte, espero que non tarden demasiado.

Vía | Google Inside Search

Chrome incorpora Do not track na sua versión 23 xunto con outras novedades

Chrome incorpora Do not track en su versión 23 junto con otras novedades
De acordo a o previsto, Do Not Track aterrizou en Chrome na última versión estable, a 23,que desplegaron onte. E tal e como ocurre noutros navegadores, a opción ven desactivada por defecto, supoño que tanto por convicción como para evitarse os problemas que tuvo Microsoft con IE 10 ao levala activada de serie.
Recordemos que Do Not Track sólo indica a as páxinas en que entramos e a seus anunciantes que non queremos que se rastreen nosos hábitos de navegación e que son eles os que aceptan non facelo ou van ao seu. Si queremos activalo en Chrome, debemos ir a Configuración, desplegar as opcions avanzadas e alí marcar a casiña “Enviar una solicitud de no seguimiento con tu tráfico de navegación”.
Esta non é a única novedade que inclue esta versión. No caso de Windows, se mellorou a aceleración de vídeo por GPU, consiguindo que cando esté habilitada esta opción se obteña unha maior duración da batería (no caso de laptops, claro) que si está deshabilitada. Según suas probas, hasta un 25% máis.
Ademáis, tamén se engadiron uns controles máis accesibles dos permisos que ten un sitio web. Agora, para poder velos e trocalos, sólo temos que pinchar no icono do sitio, o que está xunto a a dirección. Esto desplegará un menú mostrándonos o listado dos permisos e as opcions para cambialos.

Vía | Google Chrome Blog

miércoles, 7 de noviembre de 2012

¿Predecir qué será Trending Topic? Para o MIT agora é posible

 Twitter
“Trending topic” é, vala a redundancia, trending topic do momento. Está de moda decir que algo o é i é máis que habitual escoitar esas palabras a o longo dun día. De feito, lograr un trending topic soe ser indicador do éxito (ou o estrepitoso fracaso) dunha campaña de marketing en redes sociäis. E, probablemente, a moitas empresas  interesarálles saber que do MIT saleu un algoritmo que permite predecir qué térmos serán Trending Topic nas siguintes horas.
A selección de trending topic se realiza mediante un algoritmo propietario de Twitter que, fundamentalmente, toma duas variables en consideración: número de tweets cun térmo e, sobre todo, si ese térmo é tendencia (é decir, si nun periodo de tempo corto hai moitos tweets con ese térmo concreto).
O profesor Devavrat Shah e seu pupilo Stanislav Nikolov han desarrollado un algoritmo que, según din, é capaz de predecir cun 95% de precisión qué temas e térmos serán tendencia en máis ou menos hora e media (en ocasions, este adianto é de hasta cinco horas).
Este algoritmo utiliza técnicas de inteligencia artificial para aprender. Está cargado con un conxunto de datos iniciais (baseado neste caso, fundamentalmente, en trending topics anteriores i en térmos que non foron jamás tendencia) e intenta buscar patrons con sentido. O algoritmo, además, non asume como certas cuestions relativas á “forma” destos patrones.
Como podemos maxinar, o programa toma en consideración cada vez máis datos (en tanto que vai aprendendo según avanza sua execución). Está preparado para funcionar paralelamente en distintas máquinas, de manefra distribuida.
Más información | MIT News Office

lunes, 5 de noviembre de 2012

BlackBerry 10, por fin, nas mans das operadoras (e xa era hora)

RIM
Personalmente opino, como dixen en más dunha ocasión, que BlackBerry 10 é a oportunidade douro (e tamén a última ocasión) para que RIM sala das areas movedizas nas que se meteu por inmovilista. E o retraso que sufreu esta nova plataforma encendeu demasiadas alarmas. Non obstante todo sigue seu curso e, por fin, BlackBerry 10 está sufrindo as últimas probas por parte das operadoras de telefonía móbil.
O encargado de dar tan boa nova foi o CEO da compañía, Thorstein Heins. A cita, libremente traducida, es:
Estou moi ledo de confirmar que pasamos un fito crítico no desenrrollo da nosa totalmente renovada plataforma móbil, BlackBerry 10.
La buena noticia que ha dado RIM ha calado bien hondo entre sus inversores, hasta el punto de que ha provocado que el valor las acciones de la compañía se incrementara hasta un 10% ayer. Estos valores se mantienen en niveles aproximados en el momento de escribir este artículo, y todavía al alza.
Buenas noticias para una RIM que se lo está jugando todo. Y se lo jugará, sin duda, cuando aparezcan dispositivos en el mercado. Los smartphones con BlackBerry 10 deberán enfrentarse a tres sistemas operativos que acaban de actualizarse ahora: iOS 6, Android 4.2 y Windows Phone 8. Y preveo una batalla encarnizada.
Vía | VentureBeat

viernes, 2 de noviembre de 2012

Twitter está creando unha aplicación oficial para Windows 8

Twitter en Windows 8
Twitter anunciou a través da conta de Twitter Mobile que está desarrollando unha aplicación de Twitter para Windows 8, e que será xenial. Esto é una boa nova, porque si algo se bota de menos nestos momentos, son clientes de Twitter na tenda de Windows 8.
Na actualidade, Twitter ten aplicacions oficiais para Android, iPhone, iPad e Mac, anque o cliente de Mac se ten descoidado durante largo tempo. Esto último levou a moitas persoas a conxeturar que Twitter estaba renunciando aos clientes nativos para equipos de sobremesa, potenciando seu servizo Web.
Este anuncio indica o contrario, e si a compañía está desarrollando un cliente nativo para Windows 8, é probable que o cliente para Mac OS X sala do seu actual estado de abandono. Neste intre, e coa información disponible, non existe a certeza de que a aplicación se vaia a desarrollar coa interfaz Modern UI ou como simple aplicación de escritorio, anque o lóxico sería que se impregnara do estilo Windows 8.
Tamén cabe pensar cómo, no caso de adoptar a interfaz Modern UI, Twitter abordará a consistencia da interfaz deste cliente nativo co resto das plataformas. Hasta agora, e así o fixo cos clientes para iOS e Android, o cliente propio de Twitter é esencialmente unha ventana web dentro do cliente.
Twitter recentemente fixo movementos para frenar o desarrollo de clientes de terceiros, co gallo de controlar mellor a forma en que os usuarios vemos Twitter. Cuando se anuncióu o troco a sua API, Twitter señalóu que tería que facer un traballo moito mellor e crear suas propias aplicacions.

Vía | TNW